از قهرمانان واقعی مبارزه علیه تروریسم دفاع کنیم

از قهرمانان واقعی مبارزه علیه تروریسم دفاع کنیم

تروریسم اقدامی سازمان یافته و متضمن خشونت بسیار است که با حمله های غیرقابل پیش بینی علیه افراد، دولت­ها و ملت­ها اعمال می شود. در عصر حاضر هیچ واژه­یی مانند تروریسم تا این حد، شوم و نفرت انگیز نبوده است كه با شنیدن آن، لیستی از انواع خشونت، قتل، شکنجه و سوءقصد در ذهن انسان تداعی می­گردد.تروریسمی که حد و مرز نمی­شناسد و اگر مجال پیدا کند با هر آنچه که دردست دارد، دنیا را به آشوب می­کشاند.

هرچند جامعه جهانی، تروریسم را به طور کامل محکوم کرده است و سازمان ملل متحد نیز قطعنامه­های بسیاری در محکومیت تروریسم، افراد و یا دولت­های حامی تروریست­ها صادر نموده است، اما تروریسم به عنوان سلاحی بُرنده و قابل دسترس در دست تروریست­ها، کماکان حیات و امنیت زنان، مردان و کودکان بی­گناه را قربانی تمنیات پلید خود می­نماید و بر تعداد بی­شمار قربانیان خود می­افزاید. منظور از قربانیان تروریسم، انسان­هایی هستند که در پی عملیات تروریستی و به دلیل نقض فاحش قوانین حقوق بشر، به صورت فردی یا جمعی، متحمل درد و صدمه فیزیکی و روحی شده­اند. دلیل صحت ادعای مذکور، ترور بیش از 17 هزار نفر در ایران،کشتار 20 هزار غیرنظامی در پاکستان، کشته شدن 3 هزار نفر در امریکا، ترور بیش از 1300 نفر در هند، 827 نفر در اسپانیا و کشته و زخمی شدن قریب به 500 هزار نفر در سوریه و عراق می باشد. وجود این تعداد بیشمار از قربانیان ترور در سطح جهان حکایت از این حقیقت دارد که در عصر حاضر، تروریسم از تهدیدی ملی به تهدیدی بین المللی مبدل شده است.

با عنایت به این واقعیات، انجمن دفاع از قربانيان تروريسم به نمایندگی از 17 هزار نفر قربانی ترور در ایران معتقد است اگر جامعه بین­المللی توجه بیشتری به واقعیت تلخ کشتار انسان­های بی­گناه توسط تروریسم کور در کشورهای قربانی ترور می­نمود و اقدامات جدی را نیز برای مقابله همه جانبه با تروریست­ها در پیش می­گرفت اکنون شاهد اقدامات وحشیانه تروریست­ها در عراق، سوریه، نیجریه، پاکستان و افغانستان، فرانسه و … نبودیم. با عنایت به این موضوع، انجمن دفاع از قربانيان تروريسم معتقد است که ارائه تعریفی جامع و واحد از تروریسم، اجتناب از تقسیم تروریسم به خوب و بد و لزوم مواجهه جدی با این پدیده غیرانسانی بیش از پیش ضرورت یافته است.

متأسفانه در ماه­های اخیر، جهان شاهد گسترش جنایت­های گروه تروریستی داعش بوده است. عمق و گستره اقدامات وحشیانه داعش به میزانی است که نهادهای مختلف بین­المللی از جمله شورای امنیت سازمان ملل متحد در چارچوب فصل هفتم منشور اقدام به صدور قطعنامه بر علیه این گروه تروریستی نموده است. انجمن دفاع از قربانيان تروريسم با استناد به قطعنامه 2170 شورای امنیت مصوب آگوست 2014  که بر اساس آن، شورا انسداد اموال و تحریم تسلیحاتی را برای گروه داعش، جبهه النصره، افراد، گروه ها و نهادهای وابسته به القاعده را تصویب نمود،  بر این باور است که با توجه به اصل عدم وجود تروریسم خوب و بد، مناسب است قطعنامه­ای مشابه قطعنامه مذکور برای همه گروه­های تروریستی در سراسر جهان که مسؤول قتل انسان­های بیگناه هستند نیز صادر شود تا از این طریق، مبارزه واقعی علیه تروریسم و حمایت از همه قربانیان ترور صورت پذیرد. هم چنین با استناد به قطعنامه 2178 شورای امنیت مبنی بر همکاری بین­المللی فوری دولت­ها برای پیشگیری از جابجائی جنگجویان تروریست در مناطق مخاصمه اعم از ورود و خروج آن­ها و ضرورت اقدام دولت­ها جهت جلوگیری از جذب نیرو، سازمان­دهی، جابجائی، یا تجهیز افرادی که به قصد تمهید، برنامه ریزی یا مشارکت در اقدامات تروریستی به کشورهای دیگر سفر می­کنند و نیاز ویژه و فوری به جلوگیری از سفر و پشتیبانی از جنگجویان تروریست خارجی مرتبط با دولت اسلامی عراق و شام، جبهه النصره و سایر انشعابات و گروههای وابسته به القاعده که در سپتامبر 2014 توسط 15 عضو شورا با اتفاق آراء به تصویب رسید، معتقدیم با عنایت به اینکه همه گروه­های تروریستی برای ادامه حیات و فعالیت خود، نیاز به عضوگیری و استخدام اعضای جدید دارند، لذا مناسب است نظارت بیشتری بر ورود و خروج افراد از مبادی مرزی با هدف پیشگیری و کنترل ورود و خروج تروریست­ها صورت پذیرد.هم­چنین با استناد به مفاد قطعنامه 1373 شورای امنیت مصوب سپتامبر 2001 که براساس آن، از دولت­های عضو سازمان ملل خواسته شده است تا ضمن اتخاذ تدابیر مکمل در زمینه مبارزه با تروریسم و کمک­هایی که در رابطه با این اقدامات صورت می گیرد، از اعطای پناهندگی به این افراد خودداری نمایند، انجمن دفاع از قربانيان تروريسم بر این باور است که اعطای پناهندگی به تروریست­ها توسط دول و در اختیار گذاشتن مکان و تسهیلات برای آن­ها، به منزله عدم اعتناء به حقوق قربانیان ترور و تأیید اقدامات تروریستی آنها محسوب می­شود لذا شایسته است که ممنوعیت اعطای پناهندگی و ارائه هرگونه امکانات به تروریست­ها بر اساس قطعنامه شورای امنیت، با هدف مبارزه علیه تروریسم و دفاع از قربانیان ترور به طور جدی­تری مورد توجه قرار بگیرد.

 با توجه به مذموم بودن تروریسم، هیچ دولتی تمایل به معرفی خود به عنوان حامی گروه­های تروریستی ندارد لذا پیشنهاد می­شود پس از دست­یابی به تعریف جامع و واحد از تروریسم، کمیته حقیقت­یاب توسط نهادهای ذی­صلاح با هدف معرفی دولت­هایی که از گروه­های تروریستی حمایت مالی، تسلیحاتی و اطلاعاتی می­نمایند، تشکیل شود تا علاوه بر برخورد جدی با دول مذکور در شکل تحریم مالی و تسلیحاتی، مسؤلیت پرداخت غرامت به قربانیان ترور نیز بر عهده آن­ها قرار بگیرد.

همان­گونه که بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد در اولین همایش جهانی حمایت از قربانیان تروریسم در سپتامبر 2008 اعلام کرد، براستی قربانیان ترور، قهرمانان واقعی مبارزه علیه تروریسم هستند و جهان را با قدرت و شجاعت خویش تحقیر نموده­اند، اما این حقیقت نیز وجود دارد که تروریسم، زندگی قربانیان را تحت تأثیر قرار داده است. هرچند رنج و آلام قربانیان ترور با هیچ وسیله­ای به طور کامل رفع نخواهد شد و کابوس تلخ تروریسم همواره زندگی روزمره قربانیان را تحت تأثیر قرار می­دهد، اما وجود نهادهایی مانند شورای حقوق بشر که فرصتی برای رساندن صدای قربانیان ترور به وجدان­های بیدار در سطح جهان فراهم می­آورد و امکان ملاقات قربانیان از سراسر جهان را ایجاد می­نماید، می­تواند مرهمی بر آسیب های وارده بر قربانیان باشد. با توجه به این موضوع و هم چنین با عنایت به اینکه ماده یک منشور سازمان ملل متحد هدف این سازمان را حفظ صلح و امنیت بین­المللی بیان نموده است و نهادهای مختلف این سازمان از جمله شورای حقوق بشر نیز تحقق این هدف را در اشکال مختلف پیگیری می­نمایند لذا حضور افراد و نهادهایی در این گونه مجامع که دستشان به خون هزاران انسان بیگناه آلوده می­باشد، چه بر اساس منشور سازمان ملل متحد و چه به لحاظ انسانی، ناقض اهداف منشور، راهبرد مبارزه علیه تروریسم و حمایت از قربانیان ترور تلقی می­شود که شایسته است تمهیداتی جهت رفع آن اندیشیده شود.

در آخر می­توان گفت با توجه به اینکه تروریسم با هدف ایجاد ناامنی دسته جمعی در جهان در حال گسترش است و هر روز بر تعداد قربانیان ترور افزوده می­شود لذا ایجاد اراده جمعی صرف­نظر از اهداف سیاسی در میان نهادهای مرتبط و دولت­ها در مقابله با همه اشکال تروریسم و حمایت از قربانیان آن ضروری به نظر می­رسد. به امید روزی که انسان­ها با هر قوم، ملیت و مذهبی، قربانی ددمنشي گروههاي تروريستي نشده و هيچ خانواده­اي داغدار عزيزانش نگردد و نهايتاً در پرتو يكپارچگي بين المللي، به جهاني عاري از ترور و خشونت رهنمون شويم.