در روزهای پایانی جنگ رژیم بعثی علیه مردم ایران، زمانی که ایران در حال مذاکره برای پایان بخشیدن به جنگ هشت ساله و احقاق حقوق ملت ایران بود، منافقان در چارچوب عملیات فروغ جاویدان (که در ایران به مرصاد معروف است) سعی نمودند تا مزدوری خود را برای رژیم متجاوز بعثی نشان دهند. در این چارچوب، بسیاری از منافقین بازداشت شده در زندان های ایران، همسو با حرکت منافقین ساکن عراق، دست به شورش در زندان ها زده و تلاش کردند تا بخشی از پازل مزدوری منافقین برای رژیم بعث عراق و در نگاهی کلی تر، دشمنان قسم خورده ایران در دولت امریکا و رژیم صهیونیستی را تامین نمایند.
این رویکرد مزدوری فقط به واقعه همکاری با رژیم متجاوز بعثی خلاصه نشده و با افشای اطلاعاتی که اخیرا منتشر شده، مشخص گردید که منافقین، با متجاوزان صهیونیست به خاک سرزمینی ایران، در اواخر خرداد 1404، همکاری داشته و دستشان به خون مردم ایران آغشته است.
اکنون نیز این بیانیه جدید موسوم به “419 زندانی سیاسی”، شاهد مثالی دیگر در اثبات ماهیت مزدوری و ضدمردمی این گروه تروریستی است. در بخشی از این بیانیه آمده است، “ما زندانیان سیاسی هوادار سازمان مجاهدین چه آنها که بیش از دو دهه است در زندان به‌سر می‌بریم، چه آنها که در ماهها و سالهای اخیر دستگیر شده‌ایم … بار دیگر … پیمان می‌بندیم که سرموضع و رزمنده … قدمی به عقب نگذاریم”.
در این فقره چند نکته قابل توجه است. اول، در شرایط اخیر، کسانی که به دنبال ایجاد درگیری و اقدامات نظامی هستند، مطمئنا در پازل دشمن ایران حرکت می‌کنند. وجود طرح های تجزیه ایران، دیگر برای همه روشن و واضح شده، و کسانی که دم از “رزمندگی” میزنند، با مخالفت با مردم ایران، به دنبال تحقق اهداف دشمنان ایران هستند.
دوم، مطمئنا کسی که با دشمن متجاوز به خاک سرزمینی همکاری می کند، نمی تواند به عنوان زندانی سیاسی تلقی شده و در تمامی نظام های حقوقی جهانی، برای کسانی که با دشمن متجاوز به خاک سرزمینی همکاری نمایند، حکم اشد مجازات در نظر گرفته می‌شود. تمامی نظام‌های حقوقی جهانی، از جمله در امریکا و اروپا، جرم همکاری با دشمن متخاصم را بالاترین جرم دانسته و بیشترین محکومیت را نسبت به آنها اعمال می کنند. اکنون نیز در این بیانیه بهوضوح گفته شده است که بسیاری از منافقین زندانی در زندان های ایران، همچنان بر ماهیت مزدوری و ضدمردمی خود تاکید داشته و خود را در چارچوب دشمنان متخاصم به خاک سرزمینی ایران طبقه بندی می کنند.
و سوم آنکه، شرط اولیه برای رهایی از مزدوری و تروریسم برای بیگانگان، پشیمانی از عملکرد گذشته است. اکنون واضح است که نگهداری این منافقین در زندانها، تاثیری بر شیوه عملکرد و تفکر آنها نداشته و ندارد. کسانی که بیانیه به نام آنها صادر شده، با اعلام آنکه همچنان بر سر موضع خود قرار دارند، راه بازگشت به آغوش ملت را برای خود می بندند. این بیانیه بار دیگر ثابت کرد که نمی توان یک تروریست را بواسطه اقدامات فرهنگی صرف، از انجام اقدامات تروریستی خود منصرف نمود.
در نهایت، باید این را در نظر داشت که این مزدوران، سال‌ها است که به واسطه همین شخصیت مزدوری، به جایی نرسیده‌اند و بعد از این نیز، موفقیتی کسب نخواهد کرد. آمران آنها نیز از این امر آگاه بوده و از این مزدوران تنها برای ایجاد زحمت در مردم ایران بهره می برند. که آن نیز در نهایت به نتیجه مطلوب آمران و مزدورانش منتهی نخواهد شد.
[1] https://iranfreedom.net/%d8%a8%db%8c%d8%a7%d9%86%db%8c%d9%87-%db%b4%db%b1%db%b9%d8%b2%d9%86%d8%af%d8%a7%d9%86%db%8c-%d8%b3%db%8c%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d8%a8%d9%87-%d9%85%d9%86%d8%a7%d8%b3%d8%a8-%db%b6%db%b0%d9%85%db%8c%d9%86/
