در این گزارش می خوانیم، در سالهای پس از استقرار تشکیلات منافقین در کشور آلبانی، شمار زیادی از اعضای این تشکیلات از آن جدا شدند. خبر جدایی رسمی برخی از جداشدگان با پیوستن به انجمن نجات آلبانی یا پیش از آن انجمن آسیلا، رسانه‌ای شده و برخی دیگر که با این انجمن‌ها ارتباطی نگرفتند، با رعایت حاشیه امن برای زندگی شخصی خویش به تدریج جدایی خود را اعلام و شروع به افشاگری علیه تشکیلات منافقین کردند. در این میان شمار زنان جدا شده بسیار کم به نظر می‌رسد. این درحالی است که شمار زنان ساکن در قرارگاه منافقین در آلبانی به بیش از هفتصد نفر می‌رسد. آنچه واضح است اینکه ترک تشکیلات مخوف منافقین برای زنان بسیار دشوارتر از مردان است.
در ادامه گزارش آمده است، از این رو، اخبار خروج زنان از قرارگاه منافقین در آلبانی، بندرت به گوش می‌رسد. بسیاری از دختران کودک سرباز سابق منافقین که موفق شده‌اند این قرارگاه منزوی را ترک کنند، تنها سالها پس از ترک تشکیلات حاضر به نوشتن و گفتن از خاطرات دوران کودکی و کودک سربازی خویش شده‌اند. ژینا حسین نژاد و آزاده معصوم از این نمونه هستند. برخی از زنان جدا شده همچون مادر عاطفه سبدانی هرگز زبان به سخن نگشودند و خبر جدایی برخی از دختران کودک سرباز همچون سمیه محمدی فرزند رقیه عباسی، از طریق دیگر جدا شدگان منتشر شد.
بدین ترتیب، می‌توان دریافت که روند جدایی از تشکیلات منافقین برای زنان بسیار دشوار است و وضعیت این افراد حتی تا مدت‌ها پس از جدا شدن نیز وضعیتی امنیتی و پراسترس است. خبری که به تازگی به نقل از یک حساب کاربری در پلتفرم ایکس منتشر شده است نیز این وضعیت خطیر برای زنان جدا شده را تایید می‌کند.
خبری به تازگی به نقل از یک حساب کاربری در پلتفرم ایکس منتشر شده است. این حساب کاربری که ادعا می‌کند از اعضای گرفتار درون کمپ اشرف 3 است، افشا کرده که زنان جداشده در ۴ خانه تیمی در آلبانی بازداشت هستند. این حساب کاربری چنین خبر می‌دهد:
“هر شب ۴ خواهر مسئول به همراه برادران حفاظت و اطلاعات اشرف ۳ به این خانه‌های امن سازمان رفت و آمد دارند. سازمان از طریق دوستان آلبانیایی ۴ خانه خریداری کرده که محل نگهداری خواهران بریده و جداشده است.”
با توجه همه اسناد و شواهدی که درباره نقض حقوق زنان در تشکیلات وجود دارد، از تجرد و طلاق اجباری گرفته تا عقیم کردن و سواستفاده جنسی از آنها توسط مسعود رجوی، طبیعی است که خروج زنان از تشکیلات برای سران موضوعی به غایت امنیتی است.
پیش از این، خروج زنانی چون بتول سلطانی، نادره افشاری، نسرین ابراهیمی، میترا یوسفی و بسیاری دیگر منجر به افشا شدن حقایق هولناکی از نقض حقوق زنان در تشکیلات منافقین شده است و بنابراین در سالهای اخیر سران تشکیلات برای پیشگیری از افشاگری‌های بیشتر، مراقبت‌ها و کنترل‌های خود بر اعضای جدا شده را شدت بخشیده‌اند.
البته در گزارش انجمن نجات به موضوع وجود فساد اخلاقی در میان اعضای گروه تروریستی منافقین به صورتی گذرا اشاره شده و این در حالی است که افشای مواردی همچون حوض رهایی و وجود روابط ناسالم جنسی میان اعضای این گروه تروریستی و رهبران آن، از موضوعات شناخته شده در میان اخبار منتشر شده از این جنایتکاران است. به هر ترتیب، استفاده ابزاری از زنان در گروه تروریستی منافقین امری مرسوم بوده و این زنان اولین قربانیان رویکرد تروریستی خود هستند.
