در 22 مردادماه 1402، در حمله تروریستی به حرم شاهچراغ (ع)، دو نفر شهید و بیش از هفت نفر زخمی شدند. این دومین حمله به حرم شاهچراغ (ع) در مدت زمان یکسال بود. در حمله اول در آبان ماه 1401، سیزده نفر به شهادت رسیده و بیش از سی نفر زخمی شدند.
پس از وقوع حمله اول تروریستی علیه حرم شاهچراغ (ع) نیز سیل محکومیت ها و ابراز همدردی جاری
شد. اما با وقوع دومین حمله تروریستی، بار دیگر مسلم گردید که انکار و محکومیت تروریسم، دردی دوا نمی کند. با عدم مقابله ریشه ای و عملی با تروریسم، همچنان بر قربانیان تروریسم افزوده می شود و خانواده های بیشتری، نه در ایران که در سرتاسر جهان، برای مابقی عمر خود داغدار عزیزانشان می شوند.
مقابله با تروریسم نیازمند عزمی جدی و همه جانبه و اقدامی مشترک و چندجانبه است. چرا که تروریسم حد و مرزی ندارد. تروریسم با ادیان و مذاهب در جنگ است. تروریسم توجیه پذیر و مشروع نیست. باید اقدامی فراتر از محکومیت انجام داد. باید ریشه های تروریسم را خشکاند. باید تروریسم را در هر شکل و شیوه ای محکوم نموده و به مقابله با آن پرداخت.
انجمن دفاع از قربانیان تروریسم در سالگرد حمله تروریستی به حرم شاهچراغ شیراز، از تمامی فعالان حقوق بشر و سازمان های بین المللی می خواهد تا قدم های عملی در راه مبارزه با تروریسم بردارند و به صدور بیانیه‌های محکومیت بسنده نکنند. مقابله با ریشه های فکری تروریسم، می تواند اولین قدم در این راستا باشد. در غیر این صورت، همین روند قربانی شدن افراد بیگناه در سالهای آینده نیز تکرار می شود.
