انجمن دفاع از قربانیان تروریسم – به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان ملل، بیش از یازده هزار کودک در جنگ یمن کشته یا مجروح شده اند – یعنی به طور متوسط روزانه چهار نفر. با این حال، این تعداد احتمالاً بسیار بیشتر باشد.
کاترین راسل، مدیرکل یونیسف، که سفر خود به این کشور را به اتمام رسانده، خواستار تجدید فوری آتش بس میان دولت و حوثی شد.
این توافقنامه در ابتدا در ماه آوریل اعلام شد و به کاهش قابل توجهی در شدت درگیری‌ها منجر شد.
یونیسف گفت، با این حال، 62 کودک دیگر در این دوره از زمان پایان آن در اوایل اکتبر و 30 نوامبر کشته یا زخمی شده‌اند.
علاوه بر این، حداقل 74 کودک در میان 164 نفر کشته یا مجروح بر اثر مین های زمینی و مهمات منفجر نشده بودند.
خانم راسل از بیمارستانی در شهر عدن بازدید کرد و در آنجا با یاسین، یک پسر هفت ماهه، و مادرش، صبا، که زندگی برای او تبدیل به مبارزه ای برای بقا شده است، ملاقات کرد.
او گفت: “هزاران کودک جان خود را از دست داده اند، صدها هزار نفر دیگر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری های قابل پیشگیری یا گرسنگی هستند.” یاسین تنها یکی از کودکانی است که در یمن دچار سوءتغذیه شدید هستند.
خانم راسل در طول بازدید خود، درخواست 10.3 میلیارد دلاری یونیسف برای ارائه خدمات بشردوستانه برای کودکان را برای ارائه خدمات آب، بهداشت، تغذیه، آموزش، بهداشت و حفاظت به کودکانی که در سراسر جهان تحت تأثیر درگیری ها و بلایا قرار گرفته اند، ارائه کرد.
یمن یکی از بحرانی ترین موقعیت های بشردوستانه در جهان است. بیش از 23.4 میلیون نفر یا سه چهارم جمعیت به کمک و حمایت نیاز دارند. بیش از نیمی از آنها کودک هستند.
یونیسف تخمین زد که 2.2 میلیون جوان دچار سوءتغذیه حاد هستند، از جمله نزدیک به 540000 کودک زیر پنج سال که از سوء تغذیه حاد شدید رنج می برند.
خانم راسل تاکید کرد که اگر قرار است فرزندان یمن شانسی برای آینده‌ای مناسب داشته باشند، طرف‌های متخاصم و همچنین جامعه بین‌المللی و آن‌هایی که نفوذ دارند، باید اطمینان حاصل کنند که از آنها محافظت و حمایت می‌شود.
این شامل کودکانی مانند منصور می شود که در یک مرکز توانبخشی و پروتز تحت حمایت یونیسف ملاقات کردم. پای او پس از اصابت گلوله تک تیرانداز از ناحیه زانو قطع شد. هیچ کودکی نباید از این مشکلات رنج ببرد.»
«تجدید فوری آتش بس اولین گام مثبتی خواهد بود که امکان دسترسی حیاتی به کمک های بشردوستانه را فراهم می کند. در نهایت، تنها یک صلح پایدار به خانواده‌ها اجازه می‌دهد تا زندگی از هم پاشیده خود را بازسازی و شروع به برنامه‌ریزی برای آینده کنند.»
