انجمن دفاع از قربانیان تروریسم – فیلمسازان یونانی و بین‌المللی از نهمین جشنواره «فراتر از مرزها» خواستند که همکاری‌های خود با سفارت رژیم صهیونیستی و دانشگاه تل‌آویو را به دلیل همدستی در جنایات جنگی و نسل‌کشی فلسطینیان لغو کند.
اعتراضات گسترده فیلمسازان یونانی به جشنواره بین‌المللی مستند کاستلوریزو به دلیل همکاری با نهادهای اسرائیلی
گروه‌های مختلف فیلمسازان و فعالان فرهنگی، از جمله Filmmakers for Palestine Greece، BDS Greece، و Filmworkers for Palestine، با انتشار نامه‌ای سرگشاده، نهمین دوره جشنواره «فراتر از مرزها» در چارچوب جشنواره بین‌المللی مستند کاستلوریزو را به دلیل همکاری با نهادهای اسرائیلی به‌شدت مورد انتقاد قرار دادند. این گروه‌ها، جشنواره را به همدستی در جنایات جنگی و نسل‌کشی علیه مردم فلسطین در نوار غزه متهم کرده‌اند.
در این نامه سرگشاده که به‌طور گسترده منتشر شده است، فیلمسازان از برگزارکنندگان جشنواره خواستار لغو نمایش فیلم‌ها و کارگاه‌هایی شده‌اند که با همکاری سفارت اسرائیل و دانشگاه تل‌آویو برگزار می‌شوند. آن‌ها این همکاری‌ها را «همدستی در جنایت‌های جنگی و نسل‌کشی» توصیف کرده و تأکید کرده‌اند که ادامه این همکاری‌ها باعث تقویت رژیم آپارتاید و جنایات اسرائیل می‌شود.
متن کامل نامه سرگشاده به شرح زیر است:
«نهمین دوره برنامه «فراتر از مرزها» در چارچوب جشنواره بین‌المللی مستند کاستلوریزو، موضوع امسال خود را به “زخم‌های تبعید، کوچ اجباری و احساس تلخ دوبار بیگانه بودن” اختصاص داده است. با این حال، به‌عنوان اعضای جامعه فیلمسازی، چه در داخل و چه در خارج از مرزهای یونان، احساس می‌کنیم که باید نگرانی عمیق خود را از همدستی این جشنواره در نسل‌کشی فلسطینیان و آوارگی ۱.۹ میلیون نفر از اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون اعلام کنیم. در واقع، به دلیل موج‌های پیوسته پاکسازی قومی توسط اسرائیل، دو سوم از مردم فلسطین به‌طور خشونت‌آمیزی یا به تبعید و یا به آوارگی داخلی در فلسطین وادار شده‌اند.
درحال حاضر، بیش از ۶۵ کارگردان فلسطینی، که بیشتر آن‌ها چندین جایزه برده‌اند، از فیلمسازان بین‌المللی درخواست کرده‌اند که “علیه نسل‌کشی فلسطینیان توسط اسرائیل و نژادپرستی و سانسور، سخن بگویند. باید هر آنچه که در توان دارند انجام دهند تا این وحشت غیرقابل‌وصف و همدستی در آن متوقف شود. “
بیش از ۱۰ ماه از نسل‌کشی اسرائیل علیه ۲.۳ میلیون فلسطینی در غزه می‌گذرد، و نباید از ۷۶ سال رژیم آپارتاید و استعمار مستعمرات‌نشینان نیز چشم پوشی کرد. در این شرایط، نهمین دوره جشنواره «فراتر از مرزها»؛ میزبان سفارت اسرائیل و دانشگاه تل‌آویو است که هر دو نهاد عمیقاً در جنایات اسرائیل علیه فلسطینیان همدست هستند. همچنین، این دانشگاه میزبان مؤسسه‌ای است که دکترین نظامی «داهیا» را توسعه داده است.
طبق گزارش‌ها، جشنواره مستند کاستلوریزو با حمایت سفارت اسرائیل، فیلم “آنا و دکتر مصری” به کارگردانی تالی فینکل را نمایش می‌دهد که وی علناً اظهار نظرهای نژادپرستانه ضد فلسطینی و اسلام‌هراسانه داشته است. همچنین، با میزبانی کارگاه «فراتر از داستان‌سرایی» با همکاری دانشگاه تل‌آویو، نهمین جشنواره بین‌المللی مستند کاستلوریزو در شستشوی گناهان اسرائیل از طریق هنر و عادی‌سازی جنایات جنگی آن شرکت دارد؛ جنایاتی که ماه‌ها پیش توسط دیوان بین‌المللی کیفری شناخته شدند. بار دیگر، همدستی نهادهای فرهنگی اروپایی در نسل‌کشی مردم فلسطین آشکار است.
این همدستی نهادی به‌ویژه ناامیدکننده است؛ با توجه به اینکه همین هفته صدها نفر از اهالی سینما به‌طور علنی با جشنواره فیلم ونیز و نمایش دو فیلم اسرائیلی مخالفت کردند. در یونان، از مارس ۲۰۲۴، صدها نفر از حرفه‌ای‌های سینما درخواست آتش‌بس در غزه و پایان همدستی بخش فرهنگی را امضا کرده و در جشنواره مستند تسالونیکی نیز بیانیه‌های عمومی دادند. علاوه بر این، هزاران کارگردان و بازیگر بین‌المللی از طریق ابتکارات «کارگران فیلم برای فلسطین» و «هنرمندان برای آتش‌بس» درخواست آتش‌بس کرده‌اند. حتی صدها چهره معروف در هالیوود و ستارگان (مانند سوزان ساراندون، کیت بلانشت، مارک رافالو، ایندیا مور، جاناتان گلیزر و دیگران) از حقوق فلسطینیان دفاع کرده‌اند. به‌طور بین‌المللی، هنرمندان از نمایش فیلم‌های خود در جشنواره‌های فیلم اسرائیلی همدست امتناع می‌کنند، در حالی که امسال شهرداری آتن یک رویداد سفارت اسرائیل را که شامل کنسرت یک رهبر ارکستر اسرائیلی با ارکستر سمفونیک آتن بود، لغو کرد، و نهادهای آموزش عالی مانند دانشگاه هلسینکی، دانشگاه آنتورپ و دانشگاه استاوانگر روابط خود را با دانشگاه تل‌آویو قطع کرده‌اند.
همزمان، دولت یونان به همدستی در نسل‌کشی ادامه می‌دهد و حمایت نظامی، اقتصادی و سیاسی از اسرائیل ارائه می‌دهد. این در حالی است که دیگر کشورها برای پایان دادن به همدستی خود اقداماتی انجام می‌دهند، مانند ترکیه که تجارت را ممنوع کرده، کلمبیا صادرات زغال‌سنگ را متوقف کرده و بولیوی روابط دیپلماتیک را قطع می‌کند. به طور مثال، روزانه ۵۰۰,۰۰۰ یورو از مالیات‌های ما برای ناوچه یونانی در دریای سرخ هزینه می‌شود. همچنین، دو کشتی آمریکایی Overseas Santorini و Overseas Sun Coast که سوخت‌های نظامی برای رژیم اسرائیل حمل می‌کنند، اجازه پهلوگیری در بنادر یونان را داشتند، که این اقدام معادل با همدستی در نقض‌های جدی حقوق بین‌الملل، از جمله نسل‌کشی و آپارتاید است. همه این‌ها در حالی اتفاق می‌افتد که بیش از ۴۰,۰۰۰ فلسطینی جان خود را از دست داده‌اند و تعداد کل کشته‌ها ممکن است به ۱۸۶,۰۰۰ نفر برسد به دلیل گرسنگی اجباری و بیماری‌های مسری، با تعداد بسیاری بیشتر مجروح و آواره که برای همیشه عزیزان خود را از دست داده‌اند. در میان این جنایت، جشنواره بین‌المللی مستند کاستلوریزو «فراتر از مرزها»، اسرائیل جنایتکار را با استفاده از لوگوی آن در فهرست خود تبلیغ می‌کند.
جنبش «تحریم، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم‌ها» (BDS) که از جنبش پایان آپارتاید در آفریقای جنوبی الهام گرفته شده، بخشی از مبارزات بین‌المللی برای حقوق بشر و عدالت اجتماعی است. بخشی از BDS، تحریم فرهنگی است که مسئولیت هنرمندان و نهادهای فرهنگی را برای پایان دادن به هر گونه همدستی موجود در نقض‌های جدی حقوق بشر و عدم چشم‌پوشی از جنایات جنگی نسل‌کشی برجسته می‌کند.
به دلایل فوق، ضروری و بسیار حیاتی است که نهمین جشنواره بین‌المللی مستند کاستلوریزو «فراتر از مرزها» از نمایش فیلم‌های اسرائیلی که در شستشوی نسل‌کشی اسرائیل و رژیم آپارتاید آن همدست هستند، خودداری کند؛ نمایش‌ها و کارگاه‌هایی را که توسط همدستان در نسل‌کشی و آپارتاید تأمین مالی یا تولید شده‌اند لغو کند و نمایش‌ها یا کارگاه‌هایی که با همکاری سفارت اسرائیل و دانشگاه تل‌آویو برگزار می‌شوند را نیز لغو کند تا در این جنایت از جنایات، این نسل‌کشی و این رژیم آپارتاید همدست نباشد.»
این اعتراضات در حالی صورت می‌گیرد که در سطح بین‌المللی نیز هنرمندان و فعالان فرهنگی به طور فزاینده‌ای از همکاری با نهادهای اسرائیلی خودداری می‌کنند و تحریم‌های فرهنگی علیه این رژیم به‌عنوان بخشی از جنبش BDS در حال گسترش است. این جنبش که از مبارزات ضد آپارتاید در آفریقای جنوبی الهام گرفته شده، به دنبال پایان دادن به هر گونه همدستی در نقض حقوق بشر و جنایات جنگی از طریق فشارهای فرهنگی و اقتصادی است. بسیاری از هنرمندان بین‌المللی به این جنبش پیوسته‌اند و از نمایش آثار خود در جشنواره‌ها و رویدادهای مرتبط با نهادهای اسرائیلی خودداری کرده‌اند. آن‌ها معتقدند که با این اقدامات، می‌توان فشار بیشتری بر رژیم اسرائیل وارد کرد تا به نقض حقوق بشر و سیاست‌های آپارتایدی خود پایان دهد. در این میان، نهادهای فرهنگی و دانشگاهی در برخی کشورها نیز تصمیم گرفته‌اند روابط خود را با دانشگاه‌ها و موسسات اسرائیلی قطع کنند. این اقدامات، در راستای همبستگی با مردم فلسطین و اعتراض به سیاست‌های سرکوبگرانه و خشونت‌آمیز اسرائیل صورت می‌گیرد. این نهادها با اتخاذ این رویکرد، سعی دارند تا پیام محکمی را به جامعه بین‌المللی ارسال کنند که حمایت از رژیم‌هایی که در نقض حقوق بشر و جنایات جنگی نقش دارند، غیرقابل قبول است.
دولت یونان، با این حال، همچنان به همکاری‌های نظامی، اقتصادی و سیاسی خود با اسرائیل ادامه می‌دهد. این همکاری‌ها موجب نگرانی بسیاری از فعالان حقوق بشر و فیلمسازان شده است. آن‌ها معتقدند که این نوع حمایت‌ها نه تنها به معنای همدستی در جنایات جنگی و نسل‌کشی است، بلکه باعث مشروعیت‌بخشی به سیاست‌های آپارتایدی اسرائیل نیز می‌شود. از این رو، فشارهای داخلی و بین‌المللی بر دولت یونان برای قطع این همکاری‌ها در حال افزایش است. فیلمسازان امضاکننده این نامه سرگشاده تأکید کرده‌اند که جشنواره بین‌المللی مستند کاستلوریزو باید با لغو همکاری‌های خود با نهادهای اسرائیلی و همچنین با جلوگیری از نمایش فیلم‌هایی که در راستای شستشوی جنایات این رژیم هستند، به اصول حقوق بشر و عدالت احترام بگذارد. آن‌ها خواستار اقدام فوری و جدی از سوی مسئولان جشنواره برای پایان دادن به هرگونه همدستی فرهنگی با رژیم آپارتاید اسرائیل شده‌اند.
این فیلمسازان و فعالان فرهنگی همچنین از دیگر نهادها و سازمان‌های فرهنگی در سراسر جهان خواسته‌اند تا در مقابله با همدستی در جنایات جنگی و نقض حقوق بشر، به جنبش BDS بپیوندند و از هر گونه همکاری با نهادهایی که به این جنایات مرتبط هستند خودداری کنند. آنان معتقدند که این اقدامات، نه تنها به توقف جنایات جنگی و نسل‌کشی کمک می‌کند، بلکه پیام قدرتمندی را به جامعه بین‌المللی ارسال می‌کند که نقض حقوق بشر و سیاست‌های آپارتایدی در هیچ کجای جهان قابل تحمل نیست. این اعتراضات و تحریم‌ها نشان‌دهنده یک تغییر اساسی در رویکردهای فرهنگی و هنری جهانی است که به‌طور فزاینده‌ای به سوی عدالت‌طلبی و حمایت از حقوق بشر متمایل شده‌اند. هنرمندان و نهادهای فرهنگی اکنون بیش از هر زمان دیگری در قبال همدستی در نقض حقوق بشر و جنایات جنگی حساسیت نشان می‌دهند و تلاش می‌کنند تا نقش خود را در پیشبرد عدالت و برابری ایفا کنند. این جنبش‌ها، هم در سطح محلی و هم در سطح بین‌المللی، نشان از تغییراتی دارند که می‌توانند در نهایت به توقف جنایات جنگی و حمایت از حقوق بشر در سراسر جهان منجر شوند.
