به گزارش مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد در 4 اردیبهشت 1398 دبیرکل سازمان ملل متحد در پیامی به مناسبت روز بین المللی چندجانبه گرایی و دیپلماسی برای صلح، 24 آوریل 2019 برابربا 4 اردیبهشت ماه جاری پیامی منتشر کرد که متن کامل آن به شرح زیر است:
این نخستین گرامیداشت روز بین المللی چند جانبه گرایی و دیپلماسی برای صلح، ارزش همکاری بین المللی برای صلاح عمومی را برجسته می کند. تقریبا 75 سال است که توافق های چند جانبه پس از جنگ جهانی دوم موجب نجات جان ها، گسترش پیشرفت اقتصادی و اجتماعی، حمایت از حقوق بشر شده است و بخصوص به عدم وقوع سومین جنگ جهانی کمک کرده است. از بیان حقوق بین المللی تا پیشرفت برابری جنسیتی، از حفاظت از محیط زیست تا محدود کردن گسترش سلاح های مهلک و بیماری های مرگبار، چند جانبه گرایی و دیپلماسی امتحان خود را در رابطه با خدمت به مردم در همه جا پس داده است.
اما نمی توان چنین همکاری را بدیهی انگاشت. این روز جدید بین المللی زمانی رخ می دهد که تلاش های چند جانبه تحت فشارهای ناشی از تعارضات حل نشده، تغییرات اقلیمی سریع ، افزایش نابرابری ها و تهدیدات دیگر قرار گرفته است. فن آوری های جدید فرصت های متنوعی ایجاد می کنند ولی باعث ایجاد امکان اختلال در بازار کار، انسجام اجتماعی و برخورداری از حقوقمان می شود. ما با یک تناقض زندگی می کنیم: چالش های جهانی بیش از پیش متصل به هم و پاسخ های ما بیش از پیش مستقل از هم هستند. ما شاهد افزایش عدم اعتماد به دولت ها، موسسات سیاسی و سازمان های بین المللی و نیزافزایش درخواست تجدید نظر از جانب ملی گرایان و مردم گرایانی هستیم که درهم شکسته و تقسیم شده اند. این روند از منظر مشکلات جاری بسیار خطرناک است و اقدام جمعی در مورد آن ها ضروری است.
در این بستر دشوار، باید فوریتی که موسسین سازمان ملل متحد احساس کرده اند را به یاد داشته باشیم و ابزارهای سازمان را احیا کنیم. اصول اساسی همکاری برجای خود باقی می مانند، اما جزئیات باید با تکامل سریع جهان سازگار باشد. ما باید تعهد به دستورالعملی سازگار با قوانین را تقویت کنیم که در مرکزیت آن سازمان ملل متحد بطور موثر فعالیت می کند. ما با همکاری نزدیک بین سازمان های بین المللی و منطقه ای و همچنین بانک های توسعه به یک چندگانگی شبکه ای نیاز داریم. از آنجا که دولت ها و سازمان های بین المللی نمی توانند این کار را تنها انجام دهند، ما نیاز به یک چندجانبه گرایی فراگیر داریم که ریشه در مشارکت با جامعه تجاری، جامعه مدنی، پارلمان ها، جوامع علمی و شهروندی، سایر ذینفعان، به ویژه جوانان دارد.
اما اعلام فضیلت های چندجانبه گرایی کافی نیست. ما باید کاربرد آن را به اثبات رسانیم. ما نمی توانیم در برابر صداهای شک و تردید، خود را به نشنیدن بزنیم. ما باید نشان دهیم که چند جانبه گرایی می تواند به نگرانی های جهانی پاسخ دهد و جهانی شدن منصفانه ای را به وجود می آورد که موجب پیشرفت همگان می شود.
منشور سازمان ملل متحد نشان دهنده راه پيش رو و اهداف آن یعنی زندگی مردم و كشورها به عنوان همسایگانی خوب، دفاع از ارزش های جهانی و تصدیق آينده ی مشترکمان است. تقویت چندجانبه گرایی به معنای تقویت تعهد ما به دستیابی به آرمان های توسعه پایدار و ایجاد جهانی امن تر و عادلانه تر برای نسل های آینده است. این تعهد اکنون بیش از هر زمان دیگری از جانب سازمان ملل متحد ونیز رهبران و شهروندان در همه جا مورد نیاز است.
