انجمن دفاع از قربانیان تروریسم –دیدبان حقوق بشر در گزارشی از موضع دولت انگلستان در خصوص تحقیقات دیوان کیفری بین المللی پیرامون جرایم جنگی اسرائیل انتقاد کرد.
بلقیس جراح، جانشین مدیر برنامه عدالت بین المللی در سازمان دیدبان حقوق بشر در گزارشی عنوان داشت، در نامه ای تاثربرانگیز که در این هفته از سوی دفتر نخست وزیر بریتانیا، بوریس جانسون، منتشر شده، مخالفت شدید بریتانیا با تحقیقات دیوان کیفری بین المللی در فلسطین بیان شده است.
وی ادامه داد، این نامه به دنبال اعمال فشار به کارکنان انگلیسی در دیوان و رئیس تازه منتخبش بوده در حالیکه پس از پنج سال تحقیقات اولیه، در ماه مارس، دادستان دیوان بین المللی کیفری تحقیقاتی تحقیقات پیرامون شهرک سازی های غیرقانونی اسرائیلی در کرانه باختری و نیز اتهامات پیرامون جرایم جنگی مرتکبه از سوی سربازان اسرایئیلی در غزه را آغاز کرد. دیدبان حقوق بشر و دیگران سالها به دنبال آغاز چنین تحقیقاتی بودند.
جراح در ادامه می نویسد، بریتانیا، عضو بنیان گذار دیوان کیفری بین المللی بوده و به حمایت قاطعش از عدالت بین المللی افتخار می کند. در سالهای اخیر این کشور به دنبال اجرای قواعد حاکم بر دیوان کیفری بین المللی در کشورهای غیرعضو بحران زده مانند سوریه و لیبی بوده و زمانی که دولت ترامپ، به دلیل آغاز تحقیقات در افغانستان و فلسطین، دیوان را در سال 2020 مورد حمله قرار داد، دولت بریتانیا تبلیغات گسترده ای برای مقابله با این اقدام دولت امریکا انجام داد و اوایل این ماه نیز زمانی که دولت جو بایدن تحریم ها را برداشت از این اقدام استقبال کرد.
در بخش دیگری از این گزارش می خوانیم، بریتانیا دارای تاریخی از معیارهای دوگانه در قبال اسرائیل و فلسطین است. بوریس جانسون ادعا کرده که دادستان جدید دیوان و یک قاضی که تابعیت بریتانیا را هم دارند برای اصلاح دادگاه کمک خواهد کرد. این نشان می دهد که نخست وزیر انگلستان نقش آن ها را در راستای اهداف بریتانیا دانسته و این امر در مخالفت با وظیفه آنها مبنی بر اقدام مستقل است.
جانشین مدیر بخش عدالت بین المللی در دیدبان حقوق بشر در ادامه می نویسد، تا زمانی که دادگاه به وظایف خود عمل می کند، با مخالفت هایی از جانب کسانی که از پاسخگویی می ترسند مواجه می شود. استقلال کلید مشروعیت دیوان است. قربانیان باید بدانند که پیگیری آنها برای عدالت با التزام بی وقفه بر حاکمیت قانون روبرو می شود.
وی در انتها می نویسد، مخالفت آشکار بریتانیا با این موضوع دارد موجب خدشه به وجهه این کشور است که خود را رهبر حقوق بشر جهانی و قهرمان پاسخگویی برای بدترین خشونت های جهانی معرفی می کند.