بیانیۀ Henrietta H. Fore مدیر اجرایی یونیسف:
از جمهوری آفریقای مرکزی تا سودان جنوبی و از سوریه تا افغانستان حملات به کودکان بی وقفه در طول چهار ماه اول سال ادامه یافته است. طرفین درگیر در منازعات همچنان به نادیده گرفتن یکی از اصول و قواعد اساسی جنگ یعنی حفاظت از کودکان ادامه می دهند.
حملات کورکورانه به مدارس، بیمارستان ها و دیگر زیرساخت های غیرنظامی، آدم ربایی، استخدام کودکان، محاصره، سوءاستفاده در بازداشت و انکار کمک های بشردوستانه، بسیار شایع بوده اند.
“در یمن، به عنوان مثال، بیش از 220 کودک کشته شده و بیش از 330 نفر دیگر از ابتدای سال به دلیل درگیری زخمی شده اند. نزدیک به 4،3 میلیون کودک در معرض خطر گرسنگی شدید قرار دارند که در سال 2017 به میزان 24 درصد افزایش یافته است. سال گذشته که اسهال حاد و شیوع بیماری وبا بیش از 400 کودک زیر پنج ساله را کشته است امسال نیز تهدیدی را برای از بین بردن کودکان بیشتر با فرار رسیدن فصل بارندگی به همراه دارد.
“در سوریه امید ها برای صلح کم است. بیش از 70 حمله به بیمارستان ها و مراکز بهداشتی در سه ماهه اول سال تأیید شده است، به نحوی که کودکان و خانواده ها از خدمات بهداشتی حیاتی محروم شده اند. از آغاز سال تحصیلی بیش از 300 مرکز آموزشی مورد حمله قرار گرفته اند. درگیری ها حدود 5/2 میلیون کودک در معرض آوارگی داخلی بوده و یا پناهنده شده اند و حدود 850 هزار کودک همچنان در مناطق مختلف محاصره شده یا در دسترسی سخت هستند.
“در غزه، از همان ابتدای ماه مارس، شاهد کشته شدن و مجروح شدن کودکان در تظاهرات بوده ایم همراه با گزارش هایی از روز دوشنبه مبنی بر تلفات بیشتر کودکان در آنچه که گفته می شود مرگبارترین روز خشونت پس از جنگ غزه در سال 2014 است.
“در بنگلادش، بیش از 400،000 کودک پناهنده روهینگیا که از جنایات اخیر در میانمار جان سالم به در برده اند، به کمک های بشردوستانه نیاز دارند. همانطور که فصل monsoon در حال رسیدن است، خطر بیماری وبا و سایر بیماری های مربوط به آب بیشتر از همیشه است.
“در جنوب سودان، اولین کشوری که به عنوان مدیر اجرایی یونیسف از آن دیدن کردم، حداقل 2.6 میلیون کودک مجبور به فرار از خانه خود شده اند. بیش از 1 میلیون کودک مبتلا به بیماری شدید هستند، از جمله بیش از 250 هزار نفر به که شدت مبتلا به بیماراها هستند و در معرض خطر مرگ قرار دارند. علارغم اینکه تا سال جاری تاکنون 600 کودک از گروه های مسلح آزاد شده اند ولی حدود 19000 نفر همچنان به عنوان جنگجویان، پیام رسانان، دست اندرکاران، آشپزان و حتی برده های جنسی برای طرفهای متخاصم خدمت می کنند.
“در افغانستان، به دلیل وجود بحران مسلحانه بیش از 150 کودک در سه ماهه اول سال کشته و بیش از 400 زخمی شدند.
“در جمهوری آفریقای مرکزی، تجاوز خشونت آمیز در طی چند ماه گذشته، نزدیک به 29،000 کودک را مجبور به فرار از خانه های خود کرده است، و کل تعداد کودکان آواره داخلی نزدیک به 360،000 نفر است. بیش از 2 در 5 کودک زیر 5 سال مبتلا به سوء تغذیه مزمن و یک سوم از کودکان مدرسه در حال حاضر دیگر به مدرسه نمی روند.
“در همه این کشورها و بسیاری دیگر، تیم های متعهد از یونیسف و شرکا در حال انجام تمام کارهایی هستند که می تواند برای کاهش رنج آسیب پذیر ترین انسانها، کسانی که از خانواده هایشان جدا شده اند، افراد وحشت زده و تنها، کسانی که در اردوگاه های پرجمعیت پناهندگان مریض هستند، وکسانی که گرسنه هستند موثر باشد.
“با وجود کمبود بودجه – ما تنها 16 درصد از نیازهای مالی خود برای این سال را دریافت کردیم – ما قطعا متعهد به خدمت به آسیب پذیرترین افراد هستیم. ما کودکان را واکسینه می کنیم، آنها را برای سوء تغذیه درمان می کنیم، آنها را به مدرسه می فرستیم، برای آنها خدمات حفاظتی را فراهم می کنیم و تلاش می کنیم تا نیازهای اساسی آنها برآورده شود.
“کمک بشردوستانه به تنهایی کافی نیست. اطفال هر زمان نیاز به صلح و امنیت دارند. قوانین جنگ هدف قرار دادن غیرقانونی غیرنظامیان ،حمله به مدارس و بیمارستان ها، استفاده، استخدام و بازداشت غیرقانونی کودکان و انکار کمک های بشردوستانه را ممنوع می کند. هنگامی که درگیری ها ظاهر می شوند، به این قوانین باید احترام گذاشته شود و کسانی که آنها را رعایت نمی کنند، باید مسئول شناخته شوند. دیگر بس است، حمله به کودکان را متوقف کنید. “
