اوموا جانسون، یکی از اعضای جوان‌تر حاضر در جلسه، در روز جهانی مبارزه با آزمایش‌های هسته‌ای ، پشت تریبون سازمان ملل ایستاد و از مجمع عمومی خواست تا به درخواست جهانی رو به رشد برای عدالت هسته‌ای توجه کند.
او در این مراسم یادبود که در سالن مجمع عمومی سازمان ملل متحد برگزار شد، گفت: «ما نه آماده‌ایم که میراثی از خودراضی بودن را به ارث ببریم و نه می‌توانیم در سایه این سلاح‌ها به زندگی ادامه دهیم.»
خانم جانسون، به عنوان نماینده جوانان جمهوری کریباتی، یکی از جوانان بسیار زیادی در سراسر جهان است که اجدادشان تحت تأثیر پیامدهای سمی آزمایش‌های هسته‌ای قرار گرفته‌اند. خانم جانسون پس از سخنرانی خود در مجمع عمومی که در آن از کشورهای عضو خواست تا اقدامی انجام دهند، با بخش خبری سازمان ملل متحد درباره تأثیراتی که گذشته بر خانواده و جامعه‌اش داشته است، صحبت کرد.
پیامدهای ویرانگر
بین سال‌های ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۲، ایالات متحده و بریتانیا آزمایش‌های سلاح هسته‌ای را در جزیره کریتیماتی، که اکنون بخشی از کریباتی است، انجام دادند که منجر به پیامدهای ویرانگری برای مردم محلی شد. پدربزرگ مرحوم خانم جانسون که در این جزیره زندگی می‌کرد، در زمان شروع آزمایش‌ها ۱۴ سال داشت.
او در توصیف صحنه پیش از انفجار گفت: «همه آنها در یک زمین تنیس کوچک جمع شده بودند و فقط یک پتوی نازک بدون محافظت واقعی به آنها داده شده بود.» او افزود: «آنها از آن برای پوشاندن چشمان خود از نور بمب‌گذاری استفاده می‌کردند.»
تشعشعاتی که پدربزرگ جانسون در معرض آن قرار گرفت، منجر به عوارض جدی برای سلامتی او از جمله از دست دادن شنوایی و زوال شناختی شد. این اختلالات تا پایان عمر با او همراه بود و تا به امروز بر فرزندانش تأثیر می‌گذارد.
او گفت: «دو خواهر بزرگتر پدرم نارس به دنیا آمدند و کمی بعد از آن فوت کردند. و موارد مشابهی نیز در خانواده‌های دیگر جامعه یافت شد.»
فراتر از تأثیر مخرب بر مردم کریتیماتی، این آزمایش‌ها همچنین باعث آسیب‌های زیست‌محیطی پایدار شده‌اند. به گفته خانم جانسون، گمان می‌رود نوع خاصی از ماهی در این جزیره رادیواکتیو داشته باشد و خوردن آن می‌تواند باعث «بیماری و حالت تهوع» در افراد شود.
فشار برای خلع سلاح
او برای رسیدگی به این آسیب‌های جبران‌ناپذیر از طرف نسل جوان کریباتی، و جهان، از کشورهای عضو خواست تا از یک صندوق امانی بین‌المللی که قرار است کمک‌های لازم را به قربانیان آزمایش‌های هسته‌ای ارائه دهد، حمایت کنند. این صندوق امانی اولین بار به طور مشترک توسط کریباتی و قزاقستان در سال ۲۰۲۲ پیشنهاد شد. کریباتی عضو کمیته هماهنگی پیمان منع سلاح‌های هسته‌ای ( TPNW ) است، توافقی برجسته با هدف از بین بردن تهدید هسته‌ای.
مواد ۶ و ۷ این پیمان الزام‌آور تصریح می‌کند که کشورهای امضاکننده باید به کسانی که تحت صلاحیت قضایی آنها یا در نتیجه اقداماتشان تحت تأثیر سلاح‌های هسته‌ای قرار گرفته‌اند، کمک کنند.
خانم جانسون، به عنوان یک بازمانده نسل چهارم آزمایش‌های هسته‌ای، تجربه عمیقاً شخصی خود با تأثیرات انسانی، زیست‌محیطی و اجتماعی سلاح‌های هسته‌ای را به دست آورده و این امر او را مصمم‌تر کرده است تا جامعه بین‌المللی را برای تقویت این پیمان که از سال ۲۰۲۱ لازم‌الاجرا می‌شود، تحت فشار قرار دهد.
وی در انتها گفت، «به خاطر همه مادران، کودکان و نسل‌های آینده، از همه می‌خواهم که به پیمان منع سلاح‌های هسته‌ای بپیوندند، زیرا زندگی بسیاری به این امر وابسته است».
کشورهای غربی جنایات بسیاری با استفاده از بمبهای اتمی انجام داده اند و اکنون نیز با معیارهای دوگانه همیشگی خود، دیگر ملت های مستقل را تهدید به حمله اتمی کرده و از دستیابی آنها به فناوریهای صلح آمیز جلوگیری می کنند.
