انجمن دفاع از قربانیان تروریسم – در ارتباط با جنایات جنگی رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها در جنگ غزه، روزنامه همشهری گفتگویی را با دکتر «جورج بشارات»، استاد آمریکایی حقوق و تحلیلگر مسائل غرب آسیا و به ویژه فلسطین داشته تا نظر او را درباره جنایات جنگی رژیم صهیونیستی در نوار غزه جویا شود.
بشارات از پدری فلسطینی الاصل و مادری آمریکایی در کانزاس آمریکا به دنیا آمد و در حال حاضر استاد حقوق در کالج حقوق دانشگاه کالیفرنیاست. او تحقیقات و آثار متعددی را درباره فلسطین تاکنون به رشته تحریر درآورده و تفسیرهای او درباره مسائل فلسطین در رسانه‌های آمریکایی و بین‌المللی منتشر شده است. او از منتقدان سرسخت تل آویو در طول جنگ سال ۲۰۰۶ با لبنان است و به شدت از حق بازگشت آوارگان فلسطینی به وطن شان دفاع می کند و خواستار بازگشت آوارگان فلسطینی ۱۹۴۸ است. این استاد حقوق، همچنین از تحریم اقتصاد تل آویو حمایت می‌کند و در سرمقاله‌ای که در سال ۲۰۰۷ توسط سان فرانسیسکو کرونیکل منتشر شد، استدلال می‌کند که با توجه به اشغال سرزمین‌های فلسطینی، تحریم تل آویو هم ضروری و هم موجه است.
بشارات همچنین در وال استریت ژورنال و نیویورک تایمز در گزارش‌های متعددی استدلال کرده که اقدامات تل آویو در جنگ‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ غزه مصداق بارز جنایت جنگی است و خواستار پیگیری قضایی این جنایات است. مشروح گفتگوی روزنامه همشهری با این استاد دانشگاه آمریکا در ادامه آمده است:
به نظر شما اسرائیل در حمله به غزه چه جنایات جنگی مرتکب شده است؟
فهرست جنایات جنگی اسرائیل در غزه متاسفانه بسیار طولانی است، اما اجازه دهید از مهم ترین آنها، که جنایت نسل کشی است، شروع کنیم. نظر تعدادی از محققین این است که اسرائیل در آستانه انجام جنایت نسل کشی است و برخی دیگر گفته‌اند که اسرائیل مرتکب جنایت نسل کشی در غزه شده است. این جنایت در چارچوب «کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد پیشگیری و مجازات جنایت نسل کشی» قابل بررسی است. جرم نسل کشی زمانی اتفاق می افتد که تحریک، توطئه، ارتکاب، همدستی و سرانجام تلاش برای نسل کشی از سوی یک طرف صورت گیرد. هر یک از پنج عمل به قصد نابودی یک گروه به طور کامل یا جزئی در چارچوب نسل کشی قابل بررسی است. این اعمال شامل قتل اعضای یک گروه، ایجاد صدمات جدی جسمی یا روحی به آنها و تحمیل شرایط خاص زندگی به آنها که احتمالاً با تخریب فیزیکی همراه است، می شود. شواهد این اعمال در جنگ غزه کاملاً واضح است و شواهدی از نیت لازم برای نسل کشی نیز در اظهارات غیرانسانی پی در پی مقامات اسرائیلی از جمله رئیس جمهور، نخست وزیر و وزیر جنگ و دیگران وجود دارد. فراتر از آن، اسرائیل به عمد هزاران غیرنظامی فلسطینی را کشته و بخش وسیعی از مسکن و زیرساخت های حیاتی را با نقض قوانین جنگ ویران کرده است. همچنین از فسفر سفید در مناطق غیرنظامی استفاده کرده است که قوانین بین‌المللی آن را نیز ممنوع کرده است. اسرائیل همچنین به بیمارستان‌ها، آمبولانس‌ها و کارکنان امداد و نجات حمله کرده است. این موارد همگی در فهرست جنایات جنگی قرار می گیرند، اما جنایات جنگی اسرائیل فقط شامل موارد ذکر شده نیست و موارد دیگری هم وجود دارد که در حال حاضر فقط مهمترین ها را مورد اشاره قرار دادیم.
چرا برخی کشورهای غربی به جنایات جنگی و آپارتاید اسرائیل علیه مردم فلسطین توجه چندانی ندارند؟
پاسخ ساده این است: نژادپرستی. زندگی فلسطینی ها برای سیاست گذاران غربی اهمیتی ندارد، اگرچه زندگی یهودیان اسرائیلی برای غربی ها بسیار مهم است. همچنین اسرائیل در حوزه تبلیغات و سازماندهی سیاسی در تعدادی از کشورهای غربی، به ویژه آمریکا به شیوه‌ای بسیار استراتژیک و مؤثر سرمایه گذاری کرده است. این به اسرائیل و حامیانش اجازه می دهد تا به مخالفانشان هزینه های سیاسی سنگینی تحمیل کنند و هر کسی که هژمونی فرهنگی و سیاسی اسرائیل را در غرب به چالش کشد، با چالش مواجه خواهد شد.
واکنش مردم جهان به جنگ غزه را چگونه ارزیابی می کنید؟
جامعه جهانی به حمایت از فلسطین برخاسته است و فلسطینی ها این حمایت‌های گسترده جهانی را می بینند و از سرازیر شدن حمایت های افکار عمومی جهانی دلگرم می شوند. واکنش جهانی را در جریان اعتراضات گسترده حامیان فلسطین در کشورهای غربی و آمریکا می‌توانیم هر روز مشاهده کنیم.
به نظر شما کشورهای عربی در برابر تجاوزات اسرائیل به فلسطینیان چه اقداماتی می توانند انجام دهند؟
مهمترین اقداماتی که کشورهای عربی در برابر اسرائیل می توانند انجام دهند، کند کردن، توقف یا معکوس کردن عادی سازی روابط با اسرائیل است. این روند حتی می تواند شامل واکنش کشورهایی که قبلاً در چارچوب «توافق ابراهیم» به عادی سازی روابط خود با اسرائیل پرداخته‌اند، یعنی امارات متحده عربی، بحرین، مراکش و سودان هم باشد. البته، این‌ها کشورهای دموکراتیک نیستند و این واقعیت را باید پذیرفت که با وجود آن که شهروندان کشورهای یاد شده از حمله اسرائیل به غزه خشمگین هستند، اما این خشم برای نخبگان حاکم در این کشورها اهمیت چندانی ندارد. بنابراین در حالی که واکنش‌ها می تواند بسیار تاثیر گذار باشد، اما احتمال چنین واکنش‌هایی در کشورهای عربی بسیار کم است. بزرگترین چالش برای تشکیل کشور مستقل فلسطینی عدم تمایل اسرائیل به پذیرش حاکمیت واقعی فلسطینی بر سرزمین خود است. اسرائیل حتی با تصویب قانونی در سال ۲۰۱۸ خود کشور ملت یهودی نامید، اما واکنشی به این اقدام اسرائیل در صحنه بین‌المللی صورت نگرفت و این به معنای عدم تمایل جامعه بین المللی برای وادار کردن اسرائیل به پذیرش یک کشور مستقل بنام فلسطین است.
نقش کابینه تندرو نتانیاهو را در تشدید تنش‌های فلسطین چگونه ارزیابی می کنید؟
تندروهای صهیونیست قطعا یک عامل تشدید کننده بحران و تنش در فلسطین هستند، اما از نظر واقع بینانه، همه کابینه‌های اسرائیل کمابیش سیاست‌ها و تاکتیک‌های مشابهی را در قبال فلسطینی‌ها اتخاذ کرده‌اند که در نهایت با خشونت شدید علیه فلسطینی‌ها همراه بوده است. بنابراین ما نباید صرفا نقش اعضای کابینه جناح راست افراطی فعلی را در تحولات فعلی برجسته کنیم، بلکه آنچه امروز شاهد آن هستیم، الگوهای رفتاری یکسان در اسرائیل از سوی همه کابینه‌ها اعم از گروه‌های تندرو و لیبرال علیه فلسطینی‌ها بوده است و همه کابینه‌های اسرائیل خشونت تقریبا یکسانی علیه فلسطینی ها داشته اند.
