انجمن دفاع از قربانیان تروریسم – به گزارش انجمن نجات مرکز آلبانی در روز یکشنبه مورخ 23 مهرماه 1402 برابر با 15 اکتبر 2023، کنفرانس بزرگ انجمن نجات آلبانی جهت تلاش برای وصل ارتباط اعضای گرفتار در سازمان مجاهدین خلق با دنیای خارج و رساندن صدای خانواده‌های چشم انتظار آنان به گوش مردم و دولتمردان آلبانی در سالن کنفرانس هتل موندیال تیرانا برگزار شد.
خانم اریسا رحیمی که مسئولیت ترجمه و مدیریت این کنفرانس را بر عهده داشت ابتدا به معرفی اعضای پنل کنفرانس پرداخت و توضیحاتی درباره این کنفرانس برای شرکت کنندگان داد.
در پنل کنفرانس خانم نعیمه جونگتسای فعال حقوق بشر، خانم کیلا سولولاری و آقایان علی زمانی، محمدرضا صدیق، مصطفی بهشتی و موسی جابری فر از اعضای انجمن نجات آلبانی و آقای آلدو سولولاری مدیر رسانه‌ای انجمن نجات حضور داشتند و بعلاوه خانم ثریا عبداللهی از ایران که به صورت تصویری وصل شد به سخنرانی پرداختند.
ابتدا فیلمی از تجمع خانواده ها در جلوی صلیب سرخ جهانی در تهران و همچنین سفارت ترکیه حافظ منافع آلبانی در ایران پخش گردید. در این کنفرانس ابتدا خانم نعیمه جونگتسای فعال حقوق بشر که ریاست کنفرانس را بر عهده داشت سخنرانی نمود. او تأکید کرد که بایستی همه مادران در آلبانی صدای خانواده ها در ایران باشند و از حاضرین در کنفرانس درخواست کرد که همه باید برای رساندن صدای مادران از هیچ کاری دریغ نکنند.
خانم اریسا رحیمی در خصوص فرار علی اصغر زمانی از کمپ مجاهدین خلق مطالبی گفت و از وی خواست تا بیشتر توضیح بدهد و چگونگی فرارش را تشریح نماید. آقای زمانی در صحبت هایش از ترفندهای سازمان و نحوه فریب اعضا و سوءاستفاده از خانواده اش توسط مجاهدین خلق توضیحاتی داد و در ادامه از گذاشتن دختر هفت ساله اش در ایران و دوری چندین ساله اش از دخترش صحبت کرد و اشاره نمود که با فرارش به تولد جدید رسیده و از این بابت ابراز خوشحالی کرد و در پایان سخنانش از دولت آلبانی و بخصوص از پلیس آلبانی بابت حمایت هایی که کرده اند تشکر و قدردانی نمود.
مصطفی بهشتی سومین سخنران این کنفرانس بود. او در سخنرانی خودش از اینکه سازمان مجاهدین خلق مانع ارتباط او با مادرش بود صحبت کرد و از شیوه وفات مادر گفت و از صحبتهای آخر مادرش در بستر بیماری سخن به میان آورد که همه حاضرین را تحت تاثیر قرار داد.
سخنرانی بعدی موسی جابری فر بود. آقای جابری فر گفت که 13 سال از بهترین دوران زندگیش را به خیال خود برای مردم ایران تلاش کرد، اما سازمان مجاهدین خلق او را فریب داد و از او سوء استفاده نمود و او را وادار کرد تا با خانواده خود قطع ارتباط کند. او گفت: “می دانم که باور کردن این حرف برای هر شنونده ای سخت است اما واقعیت همین است، در سازمان مجاهدین خلق من و ما حق ارتباط با خانواده حتی به شکل ارسال نامه را نداشتیم. حتی اگر به یاد پدر و مادر و خواهر و برادر می افتادیم مورد مؤاخذه قرار می گرفتیم. سازمان مجاهدین خلق خانواده را دشمن خود میداند و هر عضوی از این سازمان مجبور است که بر این باور باشد.”
محمدرضا صدیق سخنران دیگر این جلسه بود. او به زبان آلبانیایی به مهمانان این کنفرانس خوش آمد گفت و تشکر و قدردانی نمود.
آقای صدیق در سخنانش که حضار را تحت تاثیر قرار داد گفت: “مادر من به عراق آمد و مدتی پشت دروازه کمپ اشرف منتظر ماند ولی سازمان مجاهدین خلق به من اطلاع نداد که مادر من پشت دروازه کمپ منتظر است. مسئولین سازمان خانواده ها را با سنگ و پاره آهن می زدند و آنها را مزدور دولت ایران می خواندند. درصورتیکه پدران و مادرانی که پشت دروازه کمپ اشرف بودند همه سالخورده بودند. سازمان مجاهدین خلق ضدیت هیستریک با خانواده ها داشت و می گفت خانواده دشمن مجاهد خلق است و او را از جنگ با رژیم دور می کند. من همیشه یک آرزو داشتم و آن این بود روزی به وطنم ایران برگردم و دست پدر و مادرم را ببوسم. ولی متاسفانه با مرگ مادرم مواجه شدم و الان اگر به ایران برگردم بجای بوسیدن دست مادرم باید سنگ قبر مادرم را ببوسم. تعدادی از شما مادر هستید و جدا کردن مادر از فرزند را خوب متوجه می شوید. ولی رجوی این بلاها را سر ما آورد.”
سخنران دیگر کیلا سولولاری بود. خانم سولولاری از اتحاد ایرانیان و خانواده‌ها و مردم آلبانی ابراز خوشحالی نمود. او انجمن نجات آلبانی را بستری برای رهایی اعضا و دیدار خانواده ها دانست و گفت که ما باید صدای خانواده ها و اعضای گرفتار در آلبانی باشیم. وی گفت که ما در این راستا نباید کوتاهی بکنیم و باید نهایت تلاش خود را به عمل آوریم.
آلدو سولولاری مدیر رسانه‌ای انجمن نجات آخرین سخنران این پنل بود. آقای سولولاری از انجمن نجات آلبانی بعنوان تنها امید رهایی اعضای گرفتار در سازمان مجاهدین خلق برای رساندن صدای خانواده ها یاد نمود.
بعد از اتمام سخنرانی اعضای پنل کنفرانس، خانم اریسا رحیمی به معرفی ثریا عبداللهی برای حضار در کنفرانس پرداخت. خانم عبداللهی با سخنانش با ارتباط تصویری همه حاضرین در کنفرانس را تحت تاثیر قرار داد. او از تلاش چندین ساله اش برای دیدار با تنها پسرش امیر اصلان حسن زاده سخن گفت و از ممانعت مجاهدین خلق برای ارتباط با فرزندش صحبت کرد. خانم عبداللهی از جوانان حاضر در کنفرانس خواست تا فریب سازمان مجاهدین خلق را نخوردند و این سازمان را تهدیدی برای امنیت ملی کشور آلبانی دانست. او از همه حضار بخصوص مادرانی که در کنفرانس شرکت داشتند درخواست کرد تا صدای مادران چشم انتظار در ایران باشند و با مراجعه به دولت آلبانی راه دیدار با فرزندان اسیر را باز کنند.
در پایان سخنرانی خانم عبداللهی، خانم اریسا رحیمی از همه شرکت کنندگان این کنفرانس درخواست کرد تا برای حمایت از رهایی اعضای گرفتار در سازمان مجاهدین خلق و رساندن صدای خانواده ها در ایران بیانیه پایانی کنفرانس را امضا بکنند. همه شرکت کنندگان با امضای بیانیه پایانی کنفرانس همبستگی خودشان را اعلام نمودند.
در پایان کنفرانس جشن و دورهمی بخاطر فرار علی اصغر زمانی در رستوران هتل موندیال توسط اعضای انجمن نجات آلبانی و همه شرکت کنندگان کنفرانس انجام گرفت.
