
جی ویلی، دارای تجربه به عنوان افسر نیروی دریایی امریکا و مدیر عملیات در Confidential Recovery در سن دیگو، کالیفرنیا، در گزارشی نوشت، بر اساس تحقیقات انجام شده توسط American Warrior Partnership، تعداد واقعی روزانه کهنه سربازانی که جان خود را از دست می دهند، ممکن است نزدیک به 44 نفر باشد که موارد گزارش نشده و مرگ های مرتبط با مصرف بیش از حد را در نظر بگیریم.
در حالی که همه کهنه سربازان در معرض خطر هستند، کهنه سربازان جنگ علیه ترور در مقایسه با کهنه سربازان جنگ های قبلی و غیر کهنه سربازان، با نرخ خودکشی بسیار بالاتری روبرو هستند. بر اساس پروژه هزینه های جنگ دانشگاه براون، بیش از 30000 کهنه سرباز پس از 11 سپتامبر بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده اند که چهار برابر تعداد سربازانی است که در طول مدت مشابه در جنگ کشته شده اند (7057). این ارقام حیرتانگیز خسارتهای ماندگار این درگیریها را نشان میدهد.
عوامل متعددی در افزایش نرخ خودکشی در میان کهنه سربازان جنگ علیه ترور نقش دارند. بسیاری از آنها مواجهه طولانی مدت با خشونت شدید، از جمله برخوردهای مکرر با بمب های کنار جاده ای و آسیب های مغزی تروماتیک (TBI) را تجربه کرده اند. این آسیبها اغلب منجر به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و سایر چالشهای بهداشت روانی میشوند که انتقال به زندگی غیرنظامی را به ویژه دشوار میکند.
علاوه بر زخمهای جسمی و روانی، آسیبهای اخلاقی – زخمهای عاطفی عمیق ناشی از مشاهده یا شرکت در رویدادهایی که با ارزشهای اصلی فردی در تضاد هستند، نقش دارند. برای بسیاری، پایان هرج و مرج جنگ در افغانستان این احساسات را بیشتر کرد و آنها را با احساسات حل نشده در مورد خدمات خود مواجه کرد. این درگیری های حل نشده همچنین می تواند منجر به سوء مصرف مواد شود تا به یک کهنه سرباز کمک کند تا با دردهای عاطفی و احساسات منفی کنار بیاید.
کهنه سربازان ممکن است زمانی که در نهایت به دنبال کمک هستند، با موانع زیادی روبرو شوند. زمانهای طولانی انتظار برای قرار ملاقات، گزینههای درمانی محدود، و انگ سلامت روانی، بسیاری را از دریافت مراقبتهای مورد نیاز باز میدارد. حتی زمانی که مراقبت در دسترس باشد، اغلب فقط بر درمان علائم تمرکز میکند و مشکلات اساسی را برطرف نمیکند.
گذشته از مراقبت های بهداشت روانی، کهنه سربازان با افزایش مصرف مواد، استرس مالی، کشمکش های روابط یا چالش انتقال به زندگی غیرنظامی دست و پنجه نرم می کنند. این عوامل می توانند به احساس انزوا و ناامیدی کمک کنند و خطر خودکشی را افزایش دهند.
سوء مصرف مواد به طور فزاینده ای با افزایش تعداد مرگ و میر کهنه سربازان مرتبط است، به ویژه مواردی که شامل مصرف بیش از حد است، همچنین به عنوان “مرگ و میر ناشی از آسیب به خود” شناخته می شود. علاوه بر میزان خودکشی روزانه، هر روز 20 کهنه سرباز دیگر بر اثر مصرف بیش از حد، جان خود را از دست می دهند که نشان میدهد این موضوع چقدر شدید است.
اعتیاد به مواد افیونی و الکل نقش بسزایی در این فجایع دارد. بسیاری از کهنه سربازان برای مقابله با دردهای جسمی، مبارزات سلامت روانی و چالش های زندگی غیرنظامی به مواد روی می آورند. متأسفانه، این اتکا به مواد مخدر و الکل اغلب منجر به عواقب کشنده می شود، به ویژه هنگامی که با احساس ناامیدی یا ترومای درمان نشده همراه باشد. پرداختن به سوء مصرف مواد در کنار مسائل مربوط به سلامت روان برای نجات جان افراد و ارائه حمایت هایی که برای بهبودی نیاز دارند به جانبازان ضروری است.