انجمن دفاع از قربانیان تروریسم – به گزارش ایندیپندنت فارسی به نقل از وانشگتن پست، پل اشپیگل محقق جانز هاپکینز، رئیس مرکز بهداشت بشردوستانه دانشکده بهداشت عمومی جان هاپکینز در مقاله‌ای در واشنگتن پست به بررسی میزان تاثیرات تحریم ها بر مردم افغانستان پرداخت.
او نوشته است که اگر آمریکا و جامعه جهانی تحریم‌ها بر طالبان را تعدیل نکنند، نبود امکانات بهداشتی در افغانستان بیشتر از خطر طالبان برای مردم است و تلفات انسانی آن بیشتر از جنگ خواهد بود. او در این مقاله نوشته است که این تحلیل‌ها دیدگاه شخصی خود او به عنوان یک متخصص امور بهداشت‌اند و به هیچ سازمانی ربطی ندارد.
به باور پل اشپیگل، در ۲۰ سال گذشته دولت آمریکا و متحدانش آگاهانه از یک نظام به‌شدت فاسد در افغانستان حمایت مالی کردند و این فساد سبب شد میلیون‌ها دلار کمک بشری در این کشور حیف‌و میل شود. او می‌افزاید: «قبل از ظهور طالبان، نظام بهداشت افغانستان به کمک‌های خارجی متکی بود که این کمک‌ها بیش از ۸۰ درصد تمام مخارج دولت افغانستان را تامین می‌کرد. بیشترین بخش نظام درمان از طریق سازمان‌های غیردولتی (NGO) که بانک جهانی و دولت‌های مختلف حامی مالی آن‌ها بودند، حمایت می‌شد و بخش بزرگی از نظام بهداشت افغانستان تحت حمایت برنامه «صحت‌مندی» ایالات متحده آمریکا بود.»
این کارشناس بهداشت تصریح کرده است که این برنامه «صحت‌مندی» در افغانستان با مشکلات زیادی از جمله کمبود بودجه و فساد گسترده در ساختار اداری روبه‌رو بوده که به غارت رفتن امکانات مالی اختصاص یافته برای بهبود وضعیت نظام بهداشت این کشور را در پی داشته است.
پس از چیرگی طالبان بر افغانستان در پانزدهم اوت ۲۰۲۱، ایالات متحده امریکا ذخایر ارزی بانک مرکزی افغانستان را مسدود کرد و همه دولت‌ها و سازمان‌های حامی مالی افغانستان ارسال کمک‌های مالی به این کشور را به حالت تعلیق درآوردند. با این تصمیم، بخش خدماتی از جمله بهداشت، آموزش و خدمات برق رسانی ناگهان در افغانستان متوقف شدند و این کشور در معرض سقوط آزاد اقتصادی قرار گرفت.
در حال حاضر هیچ یک از این بیمارستان‌ها امکان دریافت کمک از ایالات متحده امریکا و دیگر اهداکننده‌گان را ندارند و نمی‌توانند مستقیم یا غیرمستقیم از سازمان ملل یا دیگر سازمان‌های غیر دولتی بودجه بگیرند. وزارت بهداشت افغانستان نیز این توانایی را ندارد تا بودجه موردنیاز این بیمارستان‌ها را تامین کند.
به باور آقای اشپیگل، با در نظر گرفتن اوضاع جاری، قطع کمک مالی به افغانستان، خطرناک و ظالمانه است زیرا مستقیما به مردم این منطقه آسیب می‌زند و وزارت بهداشت افغانستان هم با این وضعیت کادر متخصص پزشکی خود را از دست می‌دهد و می‌دانیم دوباره ساختن این نظام در کشوری همچون افغانستان کار ساده‌ای نیست.
در این مقاله، ایالات متحده آمریکا و دیگر کشورهای جهان به دلیل حمایت از دولت‌های فاسد در دو دهه اخیر در افغانستان، از لحاظ اخلاقی مسئول دانسته شده‌اند و تاکید شده است که تحریم‌های موجود بر افغانستان باید تعدیل شوند تا اطمینان حاصل شود مردم دست‌کم به خدمات بهداشتی دسترسی دارند: «اعطای بودجه به بیمارستان‌های دولتی برای نجات جان مردم مساوی با به رسمیت شناختن طالبان یا حمایت از آنان نیست.»
به باور آقای اشپیگل، جامعه جهانی باید با اعمال فشار بر طالبان آنان را به ایجاد یک حکومت فراگیر و به رسمیت شناختن حقوق زنان و اقلیت‌ها وادار کند اما در همین حال، لازم است که محدودیت‌ها در مورد کمک‌های بشردوستانه تغییر کنند زیرا اول باید جان انسان‌ها را نجات دهیم و بعد از حقوقشان دفاع کنیم.
