همزمان با روز جهانی حقوق بشر، قربانیان ترور ایران نامه ای خطاب به آقای زید رعد الحسین کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل ارسال نمود.
سالهای پر از بیم و امید پس از جنگ جهانی دوم مبداء شکلگیری نهادهای بینالمللی بود که دولتها در قالب سازمانها، بیانیهها، کنوانسیونها و اسناد بینالمللی؛ هدف والای حفظ حرمت و کرامت انسان را دنبال مینمودند، اعلامیه جهانی حقوق بشر یکی از این موارد بود که در روز 10 دسامبر 1948 تصویب و تبدیل به نقطه عطفی در این راه شد.
در این میان اگر چه تا به امروز جنگ و جنایت از این جهان رخت برنبسته و حرمت و کرامت انسانی بیشتر در اسناد سازمانهای بینالمللی مورد تکریم و احترام قرار گرفته است، اما تعیین و بزرگداشت چنین روزی یادآور سختیهایی است که جامعه جهانی برای رسیدن به منشور جهانی حقوق بشر متحمل شده است و از سوی دیگر فرصتی برای تجدید پیمان میان فعالین حقوق بشری در جای جای دنیاست که برای حفظ کرامت انسانی و رسیدن به صلح با یکدیگر هم دل و هم راه شدهاند.
امروزه پس از گذشت 67 سال از تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر، بازهم جامعه جهانی با بیم و امید به آینده مینگرد، بیم از جنگ و جنایت، تهدید و ترور؛ و امید به آیندهای که در آن حفظ حقوق بشر نه یک بهانه برای رسیدن به خواستههای نامشروع، بلکه یک واقعیت جاری در جهان باشد، امروزه انسانها امیدوار به جهانی هستند که در آن، دنیای بدون ترور دیگر شعار نباشد و هیچ انسانی قربانی ناعدالتی، جنگ، خشونت و تروریسم نگردد.
انجمن دفاع از قربانیان تروریسم به عنوان نهادی فعال در حوزه دفاع از حقوق بشر قربانیان ترور با گرامیداشت این روز که نقطه عطفی در مسیر دفاع از کرامت انسانی است و با اعتقاد به راهی که در دفاع از قربانیان ترور در پیش گرفته، اعلام میدارد، فاجعه انسانی در جهان، هر روز وخیم تر شده و نگرانی از نقض حقوق بشر به عنوان دغدغه جدی فعالان این حوزه مطرح می باشد. به عنوان نمونه فاطمه طالقانی کودکی 3 ساله که 35 سال قبل در آتش تروریسم در کشور ما سوخت و داغی ابدی بر خانواده و جامعه خویش گذاشت، جنایاتی که با هیچ ملاحظه سیاسی قابل توجیح نیست و خواست قربانیان تروریسم از جامعه بین المللی و آن نهاد حقوق بشری، دادخواهی این قربانیان در راستای دسترسی به عدالت و التیام قلب مجروحشان می باشد.
