انجمن دفاع از قربانیان تروریسم – ویجی پراشاد، روزنامه نگار سرشناس هندی، در مقاله ای به بررسی وضعیت مردم غزه و جنایات جنگی رخ داده در جنگ اخیر رژیم صهیونیستی در غزه پرداخته است.
ویجی پراشاد در این مقاله می نویسد، سیندی مک کین، مدیر برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد در یک کنفرانسی در ایتالیا عنوان داشت که اگر کمک های بشردوستانه به غزه نرسد، این منطقه با قحطی روبرو خواهد شد. بیش از 30 فلسطینی در غزه در نتیجه نسل کشی اسرائیلی کشته شده اند و فلسطینیان در نوار غزه با خطر قحطی روبرو شده اند. نماینده دائمی فلسطین در شورای امنیت می گوید که بیش از نیمی از مردم غزه تنها یک گام با قحطی فاصله دارند. در واقع کودکان و نوزادان به دلیل شرایط نزدیک به قحطی در معرض خطر مرگ قرار دارند و ماه رمضان نیز شروع شده است و نه تنها وضعیت از نظر فیزیکی که از نظر روانی نیز طاقت فرسا است.
ویجی پراشاد در ادامه مقاله می نویسد، معاهده رم، معاهده ای است که دیوان کیفری بین المللی را ایجاد نموده است اما این دیوان تاکنون، مطابق با اسناد ایجاد کننده اش عمل نکرده و در برابر تعهداتش ساکت مانده است. در سال 1988 در بخشی از معاهده رم اشاره شده است که “استفاده از گرسنگی دادن اجباری غیرنظامیان به عنوان یک ابزار جنگی و محرومیت آنها از مایحتاج حیات و زندگی” جنایت جنگی است.
در 29 فوریه، کامیون های حامل مساعدت های بشردوستانه به شمال نوار غزه آمدند. مردم درمانده به سمت این کامیون ها آمدند اما سربازان اسرائیلی به طرف آن ها آتش گشودند و بیش از 118 نفر از آنها را به قتل رساندند. اکنون این واقعه به “کشتار آرد” معروف شده است. پس از این واقعه، 10 نفر از متخصصان سازمان ملل متحد بیانیه ای شدیداللحن صادر کردند و در آن گفتند که اسرائیل عمدا مردم فلسطین در غزه را به گرسنگی انداخته است. بر اساس این بیانیه ها می توان گفت که مطابق با پروتکل دوم از معاهده رم، اسرائیل متهم به جنایت جنگی است.
ویجی پراشاد در انتهای مقاله می نویسد، قوانین بین المللی در مورد اینکه به گرسنگی کشاندن اجباری نوعی از جنایت جنگی است، واضح هستند. هیچ نقطه مبهمی در پروتکل دوم (1977) و یا معاهده رم (1998) نیست. دوستان ما در غزه ای ماه رمضان را دشوارتر از قبل می بینند . گرسنگی وضعیت عمومی آن ها است. اما برخلاف ماه رمضان های گذشته، هیچ وعده سحری و افطاری ندارند. تنها صدای دائمی و آزاردهنده جنگده های اسرائیلی است که با صدای گرسنگی در شکمهای دوستان فلسطینی مان در غزه عجین شده است.
