انجمن دفاع از قربانیان تروریسم به مناسبت ۷۷ امین سالگرد فاجعه حمله اتمی امریکا به شهرهای هیروشیما و ناکازاگی در ژاپن، مصاحبه ای با ترومی تاناکا، Terumi Tanaka، یکی از قربانیان این جنایت علیه بشریت انجام داد.
ترومی تاناکا در خصوص خود و روز فاجعه عنوان داشت، من در آوریل ۱۹۳۲ متولد شده و یکی از بازماندگان حمله اتمی به ناگازاکی هستم. من در روز ۹ اوت ۱۹۴۵ در معرض بمب قرار گرفتم در حالی که در یک خانه چوبی دوطبقه در فاصله ۲/۳ کیلومتری از مرکز شهر بودم. تا هفت سال بعد از بمباران، نیروهای اشغالگر خسارات ایجاد شده توسط بمبهای هستهای را مخفی کردند. در نتیجه قربانیان بمباران اتمی در هیروشیما و ناگازاکی که پس از بمباران به دیگر نقاط ژاپن مهاجرت کرده بودند، به مدت ۱۲ سال از جمع شدن دور یکدیگر و صحبت درباره خود و یافتن راه حل منع شدند. وی ادامه داد، در حال حاضر نائب رئیس کنفدراسیون سازمانهای آسیبدیدگان بمبهای اتمی و هیدروژنی ژاپن (نیهون هیدانکیو) هستم. موسسه نیهون هیدانکیو در سال ۱۹۵۶ تاسیس شد و تنها سازمان ملی آسیب دیدگان بمب اتمی است که ۴۷ دفتر در ژاپن دارد.
تاناکا ادامه داد، دولت ژاپن حق خود برای درخواست غرامت بمباران اتمی را پس گرفت که این نقض قوانین بینالمللی بود. ما درخواست غرامت دولتی برای خسارات ایجاد شده توسط بمب اتمی را دادهایم و خواستهایم سیستمی برای انجام اقدامات بهبودبخش برای صدمات وارد شده به سلامت و معیشت افراد ایجاد گردد.
قربانی حمله اتمی امریکا به ژاپن در خصوص سازمان نیهون هیدانکیو عنوان داشت، ما از طریق ابزارهای مختلف به وضوح از غیرانسانی بودن خسارت وارد شده توسط بمب هستهای ابراز انزجار نموده و با کمپینهای شهروندان، سازمانها، دولتها و سازمان ملل برای ممنوعیت سلاحهای هستهای همکاری کردیم. ۱۲۰ هزار کتابچه عکس تهیه و در گردهمآییهای مختلف در سراسر جهان پخش کردیم. از سال ۲۰۰۵ و هر پنج سال تاکنون یک نمایشگاه درباره بمب اتمی در لابی مجمع عمومی سازمان ملل طی برگزاری کنفرانس بازنگری پیمان منع گسترش هستهای برگزار کردهایم. در سال ۱۹۸۵ به پنج کشور دارای سلاح هستهای نمایندگانی فرستادیم تا از آنها بخواهند فورا سلاحهای هستهای را کنار بگذارند. ما حدودا ۴۰ نماینده به هر یک از اجلاسهای ویژه خلع سلاح سازمان ملل در سالهای ۱۹۷۸، ۱۹۸۲ و ۱۹۸۸ فرستادهایم و به همراه نمایندگان دیگر سمنها از نمایندگان هر کشور خواستیم سلاحهای هستهای خود را از بین ببرند و در پروژه دادگاه جهانی (WCP) شرکت کرده و سه میلیون امضا به دیوان دادگستری بینالمللی ارسال کردهایم. به علاوه، این نظر مشورتی را به دیوان ارائه کردهایم که تهدید و استفاده از سلاحهای هستهای کاملا غیرقانونی است.
ترومی تاناکا، در خصوص توجه به صدای قربانیان جنایت علیه بشریت در هیروشیما و ناگازاکی گفت، موسسه نیهون هیدانکیو بیانیهای در اعتراض به هر بار آزمایش هستهای در سایتهای زیرزمینی آزمایش هستهای آمریکا صادر میکند. با این حال به نظر میرسد دولت آمریکا به ما توجهی نمیکند. آمریکا پیمان جامع ممنوعیت آزمایش (CTBT) را امضا کرده اما به دلیل مخالفت در مجلس سنا، هنوز آن را در کشورش به تصویب نرسانده است. این یکی از دلایلی است که این پیمان هنوز اجرایی نشده و بنابراین آمریکا آزمایشهای هستهای زیرزمینی خود را توجیه میکند. آمریکا که میخواهد سلاحهای هستهای را به عنوان سلاحی برای ارعاب دیگران حفظ نماید، آنها را به عنوان سلاحهایی که قوانین بینالمللی بشردوستانه و یا دیگر قوانین بینالمللی را نقض میکند، در نظر نمیگیرد. بنابراین آمریکا همچنان میزان صدمات و خسارات ناشی از سلاحهای هستهای را در مقابل دیگران کتمان کرده و همچنان متعهد به اتخاذ سیاست دوگانه (یک بام و دو هوا) است.
تاناکا در بخش دیگری از مصاحبه در خصوص عدم عذرخواهی امریکا از ملت ژاپن عنوان داشت، ما خواهان معذرتخواهی به دلیل خسارات وسیعی هستیم که ضد بشریت ایجاد شده و میخواهیم آمریکا این را با از بین بردن زرادخانههای هستهای خود نشان دهد. تا به امروز، کنگره آمریکا هیچ قصدی برای عذرخواهی از قربانیان بمباران اتمی نداشته است. یک اقدام، چه وحشتناک و چه جنایی باشد باید هنجارهای قانونی درباره آن تصمیم بگیرند. «معذرتخواهی» پیامدهای اخلاقی قوی دارد و آنانکه به دلیل جنایاتشان گناهکارند، باید برای نقض قوانین و پیمانهای بینالمللی محاکمه شوند
وی در انتها گفت، افسانه نظریه بازدارندگی هستهای باید شکست داده شود و سلاح هستهای که ضدبشری است باید به طور واضح غیرقانونی شود. ما باید در این کشورها اقدامات سیاسی را توسعه داده تا سیاستهای هستهایشان را تغییر دهند. بدون تغییر سیاستهای کشورهای دارای سلاح هستهای، نمیتوانیم به ممنوعیت کامل و حذف سلاحهای هستهای دست یابیم.