اشرف ۳ یا مزرعه ترول؛ گزارش رسانه آلبانیایی از گرفتار شدن تیرانا در باتلاق منافقین

 

در این گزارش آمده است:

گروهک تروریستی منافقین چنان پرخاشگر و متخاصم شده که حتی در تیرانا عملا از کنترل خارج شده است؛ مقام‌های آلبانی از متحدان غربی خود برای مقابله با این روند درخواست کمک کرده‌اند و همزمان جنایت‌های این گروهک را در دست بررسی دارند.

 

در عین حال گمانه‌زنی‌هایی در این باره مطرح می‌شوند که این احتمال وجود دارد که حتی سران ارشد منافقین ازجمله مریم رجوی، سرکرده گروهک به دلیل افشا شدن شواهد حمله‌های سایبری با منشا اردوگاه اشرف ۳، با اتهام‌های جنایی و احکام طولانی‌مدت زندان رو‌به‌رو شوند.

اشرف-۳، اکنون یک بمب ساعتی در خاک آلبانی است، نوشته است که تحلیلگران غربی و آلبانیایی اکنون رک و پوست‌کنده می‌گویند: مجاهدین خلق از کنترل آلبانی خارج شده و به یک منطقه تروریستی خودگردان تبدیل شده است که امنیت منطقه‌ای را تهدید می‌کند؛ یکی از تحلیل‌گران اشاره می‌کند، آلبانی در برخورد با مجاهدین خلق به بن‌بست استراتژیک رسیده است و در حالی که فروپاشی کامل مجاهدین خلق غیرممکن است، تیرانا همچنان به‌شدت در تلاش است تا پیامد‌های آن را به حداقل برساند.

افشاگری رسانه Le Canard enchaîné درباره استاندارد‌های دوگانه منافقین، ریاکاری عجیب و غریب منافقین را آشکار کرد؛ اشرف ۳ از بیرون، ممکن است شبیه یک اردوگاه پناهندگان به نظر برسد، اما در واقع یک شهر کوچک جدا از جامعه آلبانی است؛ به عبارت دیگر، منافقین یک قلعه اورولی در آلبانی ساخته است که هدف اصلی آن پرورش تبلیغات ضدایرانی و عملیات جنگ سایبری است.

نقطه عطف روابط آلبانی و منافقین ۲ سال پیش رقم خورد، زمانی که پلیس آلبانی اردوگاه این گروهک را در سال ۲۰۲۳ تفتیش کرد؛ پلیس آلبانی از آن زمان بی سروصدا تحقیقات درباره منافقین را آغاز کرد؛ دادستان‌های ایالتی برخی از اعضای منافقین را متهم کردند که مخفیانه حمله‌های سایبری و فعالیت‌های سیاسی را در مغایرت آشکار با توافق‌نامه اولیه با دولت آلبانی انجام می‌دهند.

گروهک تروریستی منافقین طبق قانون، موظف بودند پس از جابجایی خود (۲۰۱۳-۲۰۱۶) از هرگونه اقدام آشکار سیاسی یا نظامی خودداری کنند؛ سوءظن‌ها افزایش یافت که این وعده را زیر پا گذاشته است؛ آلبانی پس از ماه‌ها نظارت آنلاین به‌ویژه نظارت کانال‌های تلگرام، به این باور رسیده است که «مزرعه ترول» در مانزا محل استقرار اردوگاه اشرف ۳ وجود دارد.

آلبانی که تا آوریل ۲۰۲۱، صد‌ها حساب کاربری فیس‌بوک مرتبط با عوامل منافقین را مسدود کرده بود، در ژوئن ۲۰۲۳ با اتخاذ تصمیم برای انجام اقدام‌های سختگیرانه‌تر، یک واحد ویژه پلیس به دستور دادگاه ویژه، را برای جست‌وجوی اردوگاه مانزا اعزام کرد.

دادستان‌های آلبانیایی گفتند که عملیات فهرست‌برداری از صد‌ها مورد تجهیزات توقیف‌شده انجام شده است؛ دفتر دادستانی ویژه (SPAK) رسما تحقیقات در مورد اعضای منافقین را به دلیل تحریک به جنگ، شنود غیرقانونی داده‌های رایانه‌ای، دخالت در سیستم‌های رایانه‌ای و جرایم مرتبط اعلام کرد؛ به‌طور خلاصه، یک پرونده جنایی با اهمیت بی‌سابقه در حال انجام است که براساس شواهد کشف‌شده در خود اشرف-۳ ساخته شده است.

در پشت در‌های بسته دفتر دادستانی، برخی از مقام‌های آلبانیایی به‌صراحت می‌گویند: حفاظت از مجاهدین خلق در آلبانی یک فریب بوده است؛ اگرچه شرکای بین‌المللی از آن‌ها در برابر اخراج محافظت می‌کنند، اما ادامه اقدام منافقین به‌عنوان یک گروه شبه نظامی سرکش می‌تواند آن را با مجازات رو‌به‌رو کند.

تیرانا آشکارا به گام‌های بعدی اشاره کرده است؛ مقام‌های وزارت کشور به خبرنگاران گفتند که در حال بررسی تک تک مجوز‌های اقامت به‌صورت موردی هستند که نشان می‌دهد ویزا‌ها یا وضعیت‌های بشردوستانه می‌توانند لغو شوند؛ پشت در‌های بسته، بازرسان SPAK و تیم‌های جرایم سایبری خارجی به‌طور نظام‌مند داده‌های اردوگاه را بررسی می‌کنند.

یکی از دادستان‌های آلبانی به Balkan Insight گفت: ما در مرحله پیشرفته‌ای از تحقیقات عمیق به ویژه تجزیه و تحلیل تخصصی صد‌ها دستگاه توقیف‌شده هستیم؛ شرکای بین‌المللی نیز در این تحقیقات مشارکت دارند.

به عبارت دیگر، آلبانی رسما از متحدان ناتو و اتحادیه اروپا خود خواسته است که کمک کنند؛ منتقدان به تضاد این موضوع با نحوه برخورد منفعلانه آلبانی با گذشته اردوگاه اشاره می‌کنند؛ در سال‌های پس از ورود، منافقین عموما با حداقل دخالت آلبانی حتی با برگزاری کنفرانس‌های بین‌المللی، دعوت از مقام‌های غربی زندگی کردند، اما اکنون، با ظهور شواهدی از فعالیت‌های غیرقانونی، تیرانا در حالت آماده‌باش قرار گرفته است، جاده‌های منتهی به اردوگاه توسط ایست‌های بازرسی مسدود شده‌اند، آژانس‌های فناوری و پلیس مرتبا محیط شبکه را بررسی می‌کنند.

همه این آشفتگی‌ها یک حقیقت تلخ را آشکار کرده است: آلبانی دچار اشتباه محاسباتی شده است؛ کارشناسان می‌گویند دولت همیشه از خطر سیاسی پناه دادن به رجوی‌ها آگاه بود، اما فاقد ظرفیت لازم برای مقابله با آن بود؛ همانطور که اندری تفانی، تحلیل‌گر موضوع‌های بین‌المللی به‌طور خاص اشاره کرده است، آلبانی اساسا کنترل این جامعه را از دست داده است و منطقه تحت محاصره منافقین در مانزا عملا خارج از حاکمیت آلبانی است.

یک تحلیل‌گر دیگر این‌گونه نتیجه‌گیری کرد که این یک بن‌بست استراتژیک است؛ آلبانی دریافته است که کنترل خود بر منافقین را از دست داده است، اما اگر بخواهد منافقین را اخراج یا منحل کند، کل گروهک فرو می‌ریزد، چشم‌اندازی که غرب می‌گوید نمی‌تواند تحمل کند؛ آلبانی خود را در دام می‌بیند: ناتوان از اخراج یک گروه شبه‌نظامی، اما فاقد تجهیزات لازم برای کنترل مؤثر آن.

از هر نظر، آلبانی به یک همدست وابسته به منافقین شده است؛ دیپلمات‌ها تصریح می‌کنند که پس از اقدام پلیس آلبانی در سال ۲۰۲۳، توجه غرب به اشرف ۳ به‌شدت افزایش یافت؛ بروکسل و واشنگتن اکنون پرسش‌های جدی درباره آنچه در اشرف ۳ می‌گذرد، مطرح می‌کنند.

اگر دادستان‌های آلبانی شواهد محکمی از جرایم منافقین پیدا کنند، به نظر می‌رسد آماده‌اند تا هر کسی را که مسئول است، متهم کنند.

معضل آلبانی چیزی بیش از یک رسوایی محلی است: این معضل، نشان‌دهنده یک استاندارد دوگانه خطرناک در سیاست غرب است؛ اتحادیه اروپا بار‌ها تیرانا را به خاطر پناه دادن به منافقین ستایش کرده و حتی این گروهک را از فهرست تروریستی خود حذف کرده است؛ سیاستمداران غربی حتی از کشور‌های عضو ناتو با سران منافقین عکس گرفته‌اند و در تجمع‌های آن‌ها شرکت کرده‌اند؛ نهاد‌های نظارتی مالی، چشم خود را بر جمع‌آوری کمک‌های مالی مشکوک منافقین بسته‌اند؛ اکنون مشخص شده است که این اقدام‌ها تلاش‌های جدی در حمایت از گروهک تروریستی خطرناک بوده است.

در واقع، حضور منافقین در خاک اروپا بیش از آنچه پیش‌بینی می‌شد، مشکل ایجاد کرده است؛ یک واقعیت واضح است: هیچ کشور دیگری جز آلبانی که سودای عضویت در اتحادیه اروپا را در سر می‌پروراند، چنین گروهک تروریستی را که از درون مرزهایش جنگ را تبلیغ می‌کند، تحمل نمی‌کرد.

اکنون، پس از سال‌ها مماشات غرب، پراگ و واشنگتن به تیرانا یادآوری می‌کنند: این اتحاد هزینه دارد؛ به‌تازگی کارشناسان سایبری ناتو وارد تیرانا شدند و قول کمک فنی برای مقاومت در برابر حمله‌های سایبری و تقویت دفاع آلبانی را دادند؛ آمریکا و اتحادیه اروپا در پرونده اشرف ۳، پشتیبانی پزشکی قانونی ارائه داده‌اند؛ حتی سازمان ملل بی‌سروصدا اعلام کرده است که هیچ یک از امضاکنندگان کنوانسیون‌های پناهندگان نمی‌تواند اجازه دهد اشرف-۳ به یک پایگاه تروریستی تبدیل شود.

بهترین کاری که آلبانی می‌تواند انجام دهد، پردازش شواهد است؛ از نظر قانونی، پرونده محکم است و اتهام‌های تحریک به جنگ و تروریسم سایبری طبق قانون آلبانی مجازات‌های سنگینی دارند.

منافقین فعلا در خاک آلبانی باقی مانده‌اند و آلبانی خود را در حال غرق شدن عمیق‌تر در باتلاق اشرف-۳ می‌بیند.