به مناسبت سالروز سقوط هواپيماي ايران توسط ناو آمريكايي وينسنس
انجمن دفاع از قربانیان تروریسم- روز یکشنبه ۱۲تیر ۱۳۶۷هواپیمای مسافربری ایرباس جمهوری اسلامی ایران با ۲۷۴مسافر (با ملیت‌های ایرانی، اماراتی، یوگسلاوی، پاکستانی، هندی و ایتالیایی) و ۱۶خدمه پرواز که در مجموع ۲۹۰نفر میشدند توسط ناو وینسنس آمریکا، مورد هدف قرار گرفت و سقوط کرد. در این حمله ضد انسانی تمامی مسافرین و خدمه هواپیما کشته شدند.
در میان مسافران 66 کودک زیر 13 سال نیز بود و 53 تن از این کشته‌شدگان زن بودند؛ زنانی چون محترمه لطیفی، خجسته عامری سیاهوئی، اقدس سلطانی، آمنه خبر، مریم سلمکی، مریم شناسی، رقیه بی‌نیاز، فاطمه خراسانی، زهرا خراسانی، سارا بهبهانی، لیلابهبهانی، مریم مرادی‌پور و صدیقه ترکستانی که همراه با پسرش مصطفی و همسرش به شهادت رسیدند. سودابه ترابی و فرزندش، پروین گنجی و دو دخترش به نام‌های مژگان بیست‌ساله و جمیله و پسرش به نام جلال و همسرش سید حسین گنجی تمام اعضای خانواده در این حمله جان باختند.
پس از سرنگوني هواپيماي ايرباس ايران، سران كاخ سفيد با رفتار دوگانه خود، به تمسخر افكار جهاني پرداختند، از سويي ريگان در اعلاميه‌اي، با اظهار تاسف از اين رويداد تلخ، به سرنگون شدن هواپيماي مسافربري ايران اعتراف كرد، ولي اقدام ناو آمريكايي را دفاع از خود و به جا دانست، فرمانده ناو وينسنس كه موجب سقوط هواپيماي مسافربري ايران شده بود، نشان افتخار دریافت کرد و بر جنايت او مهر تاييد زده شد.
اما امروز پس از بیست و هفت سال خانواده‌های این شهدا با گلباران محل این حادثه تروریستی بار دیگر لحظاتی را ثبت کردند که کوهی از درد و اندوه را نشان می داد، اندوهی از فراق عزیزانی که به آتش کینه سردمداران آمریکا سوختند، آنها بار دیگر از اوج شقاوت دولتی سخن گفتند که مدعی دفاع از حقوق بشر است و به عنوان بزرگترین ناقض حقوق بشر نامش را در اذهان جهانیان ثبت کرده است.
