انجمن دفاع از قربانیان تروریسم – نیک تورس، کارشناس مسائل بین المللی، در مقاله ای در سایت TheNation به بررسی رویکرد ایالات متحده در قبال قربانیان غیرنظامی حملات هوایی اش پرداخت.
وی در این مقاله می نویسد، در جنگ، مردم به دلایل عجیب و غریبی و یا شاید بی هیچ دلیلی کشته می شوند. آنها به دلیل بداقبالی و به دنیا آمدن در مکانی نامناسب، مانند کامبوج یا غزه، افغانستان یا اوکراین، و در زمانی نامناسب کشته شده اند. بدن های آنها با به کارگیری تسلیحاتی که برای تخریب انسان ها طراحی شده اند، از هم پاشیده و یا سوخته میشود و مرگ آنها به عنوان بدشانسی، اشتباه یا ضرورت نظامی تلقی می شوند.
در ادامه مقاله آمده است، از یازده سپتامبر 2001، ایالات متحده در حال “جنگ علیه ترور” بوده است . جنگ‌هایی که اکنون دیگر به آن “جنگ های بی پایان” گفته می شود. این کشور در تمامی این مدت در سومالی فعال بوده است. نیروی عملیات های مخصوص ایالات متحده اولین حمله خود را در سال 2002 انجام دادند و در سالهای بعد نیز تجهیزات و نفرات بیشتری به کار گرفته شدند. حملات امریکاییان در سومالی، که تحت ریاست جمهوری جورج بوش در سال 2007 آغاز شد، در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما، دونالد ترامپ و جو بایدن نیز ادامه یافت. در این زمان بیش از 282 حمله صورت گرفت که 31 مورد از آن در زمان بایدن بوده است. ایالات متحده تایید کرده است که پنج غیرنظامی را در حملاتش به قتل رسانده است. در حالی که موسسه AirWars ، گروه ناظر بر حملات هوایی که در بریتانیا مستقر می باشد، تعداد این قربانیان را 3100 برابر این مقدار تخمین می زند.
در اول آوریل 2018، لعول محمد 22 ساله و دختر 4 ساله اش، مریم، به این لیست قربانیان غیرنظامی کشته شده در حملات پهپادی ایالات متحده در سومالی اضافه شدند .
آنها غیرنظامی بودند و به دلایلی مردند که هیچ کدام شان ناشی از اشتباهشان نبود. آنها به دلیل مبارزه ایالات متحده با گروه تروریستی الشباب در سومالی کشته شدند در حالی که کنگره امریکا هیچ مجوزی برای مقابله با سومالی نداده است. آنها به این دلیل مردند که سومالی دارای گزینه های محدودی برای حمل و نقل دارد و آنها با افراد اشتباهی همسفر بودند.
در این موضوع، اعضای واحد مهاجم امریکایی که حمله را انجام دادند، همه کارهایشان را به اشتباه انجام دادند. آنها اطلاعات اولیه در مورد اینکه چه تعدادی در آن وسیله نقلیه حضور داشته اند را نادیده گرفته اند. آنها در تشخیص زنان و مردان اشتباه کرده اند و آن دختر بچه را اصلا ندیده اند. آنها نمی دانستند به چه چیزی نگاه می کنند اما با این همه، موشک را به اتومبیلی که در جاده ای غبارآلود در حال حرکت بود شلیک کردند.
پس از حمله اولیه، مادر و دختر زنده بودند و سربازان امریکایی مشاهده کردند که کسی از ماشین بیرون می آید و درحال فرار است. آن ها می توانستند به صحنه با دقت نگاه کنند و اجازه دهند که آن مادر و دختر نجات یابند، اما آن ها موشک دوم را نیز شلیک کردند.
در 2019، ایالات متحده پذیرفت که یک مادر و دختر غیرنظامی را در حمله آوریل 2018 کشته است اما هیچگاه عذرخواهی نکرده و غرامتی نیز پرداخت نکرد و در اسناد نیز تلاش می شود که هویت آنها مخفی باقی بماند.
تحقیقات پنتاگون نشان داد که سربازان دخیل در این اتفاق بی تجربه و گیج شده بودند. علاوه بر آن، تحقیقات واحد عملیاتی مربوطه نیز بر این امر تاکید دارد که تمامی پروتکل های مرتبط با حمله رعایت شده است. هیچ کسی دادگاهی نشد و کسی برای مرگ این افراد مقصر شناخته نشد. پیام واضح بود، آنها افرادی بی ارزش بودند.
ابوبکر ظاهر محمد، برادر لعول، در مقاله ای در سال 2023 نوشت، در طول پنج سال تلاش برای دستیابی به عدالت، هیچ کسی به ما جوابی نداد. وی در ادامه نوشت، زمانی که بعدا فهمیدم ایالات متحده پذیرفته که در آن حملات غیرنظامیان را کشته است، با آن ها دوباره تماس گرفتم و به آن ها گفتم که قربانیان اعضای خانواده من بودند. من مطمئن نیستم که آن ها حتی تقاضانامه من را خوانده باشند.
ماه گذشته، جمعی از 24 سازمان حقوق بشری از وزیر دفاع ایالات متحده، لوید آستین، خواستند تا به خانواده لعول و مریم غرامت پرداخت نماید. 14 گروه سومالیایی و 10 سازمان مردم نهاد بین المللی فعال در زمینه حفاظت از غیرنظامیان از لوید آستین خواستند تا به خانواده قربانیان غرامت پرداخت نموده و ضمن توضیح اتفاق رخ داده، از آن ها عذرخواهی نمایند.
نیک تورس در بخش دیگری از مقاله خود می نویسد، ایالات متحده دارای تاریخ طولانی در کشتن غیرنظامیان در حملات هوایی و ناکامی در تحقیق در مورد کشته شدگان و در نهایت نادیده گرفتن درخواست ها برای عذرخواهی و غرامت بوده است. این سنت صدساله است که لوید آستین آن را ادامه می دهد و برای صدور فرمان حملات جدید وقت کافی دارد اما برای صدور عذرخواهی از حملات اشتباه در گذشته هیچ زمانی در اختیار ندارد.
ابوبکر، برادر لعول، در ادامه مقاله خود نوشت، ایالات متحده امریکا مدعی است که به دنبال ترویج دموکراسی، عدالت اجتماعی، حاکمیت قانون و خفاظت از حقوق در سرتاسر جهان است. با وجود آنکه ما می خواهیم آنها را متوجه رنج هایمان نمائیم، امید داریم که ایالات متحده به یاد بیاورد که چه ادعاهایی دارد.
