چرا آلبانی گروه تروریستی منافقین را پذیرفت؟

تحریریه انجمن دفاع از قربانیان تروریسم – پس از اعلام جنگ مسلحانه علیه جمهوری اسلامی در خرداد 1360، گروه تروریستی منافقین اقدام به ترورهای گسترده از جمله انفجار ساختمان حزب جمهوری اسلامی و دفتر نخست وزیری نمود. متعاقب این اقدامات و با سلب صلاحیت از ریاست جمهور وقت، ابوالحسن بنی صدر، وی به همراه مسعود رجوی از کشور گریخته و وارد فرانسه شدند. پس از خروج مسعود رجوی از ایران، اقدامات تروریستی گروهک منافقین شدت گرفت تا آنکه با کشته شدن موسی خیابانی و اشرف ربیعی، همسر مسعود رجوی، در حمله روز 19 بهمن 1360 به خانه امن این گروه تروریستی، اعضای این گروه فهمیدند که دیگر نمی توانند در ایران مقری امن و جایگاهی مستحکم داشته باشند و رویای کسب قدرت خود را باید از جایی دیگر پیگیری کنند.  

با حمله رژیم بعث صدام به ایران و آغاز جنگ تحمیلی، اقدامات اعضای باقیمانده و مخفی سازمان تروریستی منافقین در کشور به سمت جمع آوری اطلاعات و کمک به رژیم بعثی در جنگ رفت. اقدامی خیانتبار که در کارنامه این گروه تروریستی بیسابقه نبود. به تدریج و با قدرت گرفتن نیروهای نظامی ایران در جنگ هشت ساله تحمیلی، لزوم حضور همه جانبه این گروه تروریستی در خیانت به کشور و یاری رساندن به متجاوز بعثی احساس شد. نتیجه این نیاز، حضور مسعود رجوی در سال 1365 در عراق و دیدار با صدام، دیکتاتور سابق عراق، و ایجاد پایگاه اشرف در این کشور و انتقال اعضا به این پایگاه بود.

سال‌های پس از حضور این گروه تروریستی در عراق، مملو از خیانت به کشور و جنایت علیه مردم ایران و عراق است. نقش بی بدیل جنایت های این گروه تروریستی در حق مردم کردستان و سرکوب شدید شورش کردهای شمال عراق در دهه 90 میلادی، هنوز هم در خاطر بسیاری از ساکنان این مناطق نقش بسته است.

از سوی دیگر پس از حمله امریکا به عراق و سرنگونی رژیم بعث صدام، در سال 2003، حضور منافقین در این کشور به مسئله ای مهم برای هر دو ملت عراق و ایران بدل شد. اکنون دیگر آنها در لیست گروه های تروریستی امریکا و اروپا قرار نداشتند و به جای آنکه در پیشگاه دو ملت ایران و عراق محاکمه شوند، تحت حفاظت نیروهای امریکایی قرار گرفتند. تنها چند سال باید می گذشت تا دولت مردمی عراق مستقر گردد و این تروریست های جنایتکار به عنوان عناصری نامطلوب تلقی و مقدمات اخراج آن ها از عراق و محاکمه شان فراهم شود.

 

آلبانی به میدان می آید!

اما با کمال تعجب، این گروه تروریستی سر از آلبانی درآورد. آلبانی، کشوری کوچک و بی نام و نشان در حوزه بالکان است که به واسطه حضور مافیای مواد مخدر و باندهای تبهکار به دروازه ورود مخدر به قاره اروپا معروف می باشد. تاریخی از گرایش های صوفی گری بکتاشیه و ساختار سیاسی مارکسیستی، فضای فکری مردم این کشور را تعیین نموده است. همین عوامل باعث شد که جمعیت عظیمی از این کشور فرار نمودند. روند مهاجرت از این کشور به دلیل ساختار سیاسی فاسد، ساختار اجتماعی در انقیاد گروه های تبهکار و نیز اوضاع اقتصادی فاجعه بار به دلیل تکیه بر تجارت مخدر و عدم تولید کافی مایحتاج زندگی، به گونه ای گسترده بود که بیم آن می رفت، این کشور خالی از سکنه شده و نام این کشور به حافظه تاریخی جهان منتقل شود!

به یکباره نام این کشور بر سر زبان ها افتاد. کشوری که اکنون عضو ناتو بوده و چندین بار نیز در مجامع بین المللی، بواسطه حمایت های سیاسی امریکا و اتحادیه اروپا، ریاست کمیسیون ها و کمیته های مهمی را برعهده داشته، میزبان گروه تروریستی منافقین شد.  

 

امریکا و دیگر هیچ

حال باید سوالی مهم و روشنگر بپرسیم. چرا کشور آلبانی، اعضای گروه تروریستی منافقین را در خود جای داده و از آنها میزبانی می کند؟ در پاسخ به این سوال باید به شرایط انتقال این گروه تروریستی به آلبانی نیز نگاهی بیندازیم.

عملیات انتقال عناصر منافقین به آلبانی از سال 2012 آغاز و در سال 2016 تکمیل شد. در موافقتنامه هایی که میان ایالات متحده، به عنوان اصلی ترین حامی اجرای این انتقال، و دولت آلبانی منعقد گردید، مقرر شد که مبلغ 20 میلیون دلار بابت اجرای برنامه های بازپروری و افراطی‌زدایی از اعضای این گروه تروریستی به دولت آلبانی پرداخت گردد. همچنین، ایالات متحده از دولت آلبانی برای اجرای طرح های اصلاح نظام قضائی و آمادگی برای ورود به اتحادیه اروپا و ناتو حمایت نمود.

جان کری، وزیر امور خارجه وقت ایالات متحده، در دیدار با ادی راما، در سال 2016[1] از طرح های دولت آلبانی برای اصلاح نظام قضائی ابراز خرسندی نموده و اعلام داشت که ایالات متحده مساعدت‌های اقتصادی و امنیتی به آلبانی داده تا ظرفیت‌های فیزیکی این کشور برای میزبانی از منافقین ارتقا یابد. همچنین ایالات متحده خواستار اصلاحات در سیستم قضائی آلبانی و مبارزه با فساد در این کشور بود.

مسلما هیچ طرحی برای بازپروی اعضای منافقین و انحلال این گروه تروریستی و اعزام آن‌ها به کشورهای اروپایی و امریکایی صورت نگرفت و آلبانی که قرار بود، یک استراحتگاه موقت برای اعضای این گروه تروریستی باشد به خانه‌ای امن برای آنها بدل شد.

 

موضع رسمی آلبانی

ادی راما، نخست وزیر آلبانی، در دیدار با دبیر کل ناتو، ینس استولتنبرگ، در سال 2020 [2] در کنفرانس مطبوعاتی اعلام داشت، آلبانی پذیرفت که پناهگاهی برای هزاران نفری ایجاد نماید که زندگی شان توسط رژیم تهران تهدید شده بود. این بخشی از آن چیزی است که ما و سنت مان هست. همچنین، ما این کار را به عنوان یک عملیات بشردوستانه انجام دادیم. ما سنت خود و رویکرد خود نسبت به این افراد را تغییر نمی دهیم.

خلاصه نمودن پذیرش تروریست ها در یک اقدام دوستانه و مهمان نوازانه، پایین در نظر داشتن آگاهی مخاطب از اوضاع جاری در سیاست بین الملل است. شاید بهتر باشد علت های این تصمیم را در دیدگاه های افراد خارج از دستگاه حکومتی آلبانی جستجو نمائیم.

 

دیدگاه اساتید دانشگاهی

اولین فردی که در خصوص منافقین و کشور آلبانی اطلاعات قابل توجهی دارد، اولسی جازخی، محقق آلبانیایی-کانادایی در حوزه مسائل سیاسی جنوب شرق اروپا است.

اولسی جازخی، سالها قبل معتقد بود، تمام وضعیت جاری در آلبانی، شاهدی بر هژمونی امریکا در این کشور می باشد. وی معتقد است، آلبانی امروزه توسط سفارت امریکا در تیرانا اداره می شود. این سفارت امریکا است که سیاستمداران مان را تایید می‌نماید و تصمیم می‌گیرد که چه کسی وارد پارلمان شود یا نشود. میزبانی از گروه تروریستی منافقین در آلبانی ربطی به سیاستمداران آلبانی نداشت بلکه امری امریکایی-اسرائیلی می باشد. وی در ادامه گفت، آلبانی تا زمانی از گروه تروریستی منافقین در خاک خود میزبانی می کند که امریکایی ها به آن آنها نیاز داشته باشند. اگر روزی امریکا با ایران به صلح برسند، گروه تروریستی منافقین فراموش می شود، از هم پاشیده می شود، افراطی‌زدایی می شود و اعضای باقی مانده‌اش به یک زندگی مدنی مسالمت آمیز وارد می شوند. اما در حال حاضر آنها [برای آمریکا] تروریست‌های خوب و مفیدی هستند که آلبانی باید از آنها میزبانی نماید [3].

شاید اتفاقات اخیر در آلبانی، درستی نظرات این فرد را به خوبی نمایان سازد.

وی در جایی دیگر، در مصاحبه با بالکان پست در سال 2019 [4] عنوان داشت، دولت ترامپ از منافقین به این دلیل حمایت می‌کند که از نظام مستقل و دموکراتیک ایران هراس دارد. آنها از ایران متنفر هستند چرا که ایران مدافع فلسطین بوده و فلسطینیان را رها نکرده و نخواسته که همانند عربستان سعودی و یا امارات متحده عربی به یک رژیم دیکتاتوری بدل شود. وی ادامه داد، این در حالی است که منافقین یک فرقه توتالیتر گستاخ است که با اعضای خود همانند برده رفتار می نماید و ادعای دموکراتیک بودنش مانند ادعای خمرهای سرخ در کامبوج است.

اولسی جازخی در بخش دیگری از این مصاحبه بیان داشت، اگر از سیاستمداران آلبانیایی، و از جمله کسانی که در نشست‌های منافقین شرکت کرده‌اند، در خلوت بپرسید که تا چه میزان منافقین را دموکراتیک می‌دانند، آنها مسلما خواهند خندید. مشتاقترین هوادار منافقین در خلوت به شما خواهد گفت که ما می‌دانیم که آنها تروریست هستند. اما امریکا به ما گفته که از آن‌ها دفاع کنیم و ما این کار را انجام می‌دهیم. از طریق مترسک منافقین، امریکایی‌ها و حامیانشان، شیر سعودی‌ها و اماراتی‌ها را می‌دوشند و مستبدان وهابی خاورمیانه را قانع می‌کنند که در کنار آنها و علیه ایران و فلسطین باقی بمانند. اگر منافقین وجود نداشتند، امریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها یک موجودیتی مانند آن را خلق می‌کردند، همانند آنچه که با داعش و جبهه‌النصره در سوریه انجام دادند.

تحلیل‌های وی از وضعیت آلبانی و منافقین به همین جا ختم نمی‌شود. وی در سال 2018 گفت که سیاستمداران آلبانیایی امید داشتند با این اقدام، دولت ایالات متحده دیگر با فساد آن‌ها کاری نداشته باشد. آنها فکر می‌کردند که با پذیرش منافقین، امریکایی‌ها آنها را با تجارت‌شان آزاد خواهند گذاشت. یک سند منتشر شده از وزارت امور خارجه امریکا در ویکیلیکس در سال 2009 نشان می‌دهد که سه حزب بزرگ در آلبانی دارای نمایندگانی است که همگی‌شان دارای ارتباطاتی با جرایم سازمان‌یافته هستند … و به این ترتیب می‌توان نتیجه گرفت که پارلمان آلبانی دارای چند قاچاقچی مواد مخدر و فعال پولشویی است[5].

در سال‌های بعد نیز وی در خصوص این موضوع اظهارنظر نمود. این محقق تاریخ و سیاست اروپا در یک مصاحبه با تهران تایمز در سال 2020 می‌گوید[6]، آلبانی میزبان گروه تروریستی منافقین نبود، بلکه این گروه به آلبانی تحمیل شد و در سال 2016، دولت اوباما از ادی راما خواست تا از 3هزار مزدور خارجی میزبانی نماید. دولت ما این تصمیم و اقدام خطرناک را بدون پرس‌و‌جو از آلبانیایی‌ها و یا بدون اجرای هر نوعی از رفراندوم انجام داد. وی در بخش دیگری از این مصاحبه عنوان داشت، مهمترین حامیان منافقین در آلبانی، امریکایی‌ها، اماراتی‌ها، سعودی‌ها و اسرائیلی‌ها هستند. زمانی که منافقین در سال 2016 به آلبانی آورده شدند، امریکایی‌ها و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و حکومت ما، افکار عمومی را فریب داده و به آنها گفتند که منافقین به دلایل بشردوستانه به آلبانی آورده می‌شوند. وی در انتها گفت، امریکایی‌ها از منافقین حمایت می‌کنند همانگونه که از اسامه بن لادن حمایت کردند چرا که آنها را تروریست‌های خوب برای منافع غرب می‌دانند.

تحلیل اخیر وی از نقش منافقین در سیاست بین المللی از همه جالب توجه‌تر است.

اولسی جازخی در مصاحبه با فارس نیوز در سال 2021[7] گفت، صهیونیست‌ها در اسرائیل، ایالات متحده و بریتانیا از گروه تروریستی منافقین حمایت می‌کنند تا اسلام و ایران را تخریب کنند.

تحلیلگران دیگری نیز در خصوص موضوع حضور منافقین در آلبانی اظهار نظر نموده‌اند. روبرت فانتینا، کارشناس مسائل سیاسی، نیز در مقاله ای که در سایت ترور اسپرینگز[8] نوشته، به بررسی دلایل حضور منافقین در آلبانی می پردازد. وی معتقد است، گروه تروریستی منافقین با فریب وارد آلبانی شدند.

فانتینا در ادامه می نویسد، سیاستمداران آلبانیایی مانند پاندلی مایکو، فاتمیر مدیو، سالی بریشا و دیگران از امریکایی ها خواستند تا میزبان آن ها در آلبانی باشند. بدون آنکه از مردم سوال بپرسند. این مشابه آن است که سیاستمداران آلمانی ارتش و فرماندهان داعش را بدون پرس‌و‌جو از شهروندانشان وارد آلمان کنند.

وی در بخش دیگری از این مقاله می‌گوید، آمدن منافقین منجر به ترس بزرگی در کشور شد و بسیاری از رسانه‌ها، تحلیلگران امنیتی، روزنامه نگاران و افکار عمومی، این فریب که منجر به آوردن منافقین شد را محکوم کردند. از 2016 تا 2018 در رسانه‌های آلبانیایی حجم انبوهی از مطالب علیه داعش و منافقین نوشته شد. تا جایی که اداره مسئول مقابله با افراط‌گرایی، در سال 2018، آنها را به عنوان یک سازمان افراط‌گرا طبقه‌بندی نموده است.

روبرت فانتینا ادامه داد، یکی از معاونین در شورای امنیت آلبانی در سال 2018 به من گفت که “ما می‌دانیم منافقین یک سازمان تروریستی است اما امریکایی‌ها آن‌ها را به اینجا آورده‌اند و آنها و دوستان بریتانیایی‌مان به ما گفته‌اند که آن‌ها را نگه داریم. ما به این خاطر آنها را نگه می‌داریم که به ما گفته شده است”. 

این تحلیلگر کانادایی-آلبانیایی مسائل سیاسی در بخش دیگری از مقاله خود نوشت، زمانی که دولت اوباما منافقین را به آلبانی آورد، ایده این بود که آنها یک آسایشگاهی می سازند که تروریست های منافقین، بازنشسته شده و با فرار از اجرای عدالت در قبال جرایم گذشته شان علیه ایران و عراق می‌میرند. منافقین احتمالا به عنوان بخشی از توافق هسته‌ای ایران وارد آلبانی شدند. هیچ کشوری خواستار پذیرش آلبانی نبود. تنها کشوری که آنها را پذیرفت، آلبانی بود. آلبانی گزینه خوبی بود چرا که کشور ما در دستان گروه‌های مجرم بوده و دارای نظام قانونی مشابه با بریتانیا، ایتالیا یا بسیاری از کشورهای غربی نیست. به عنوان یک کشور بی‌قانون و دارای نهادهای قانونی ضعیف، یک رهبری فاسد و جایی که سفارت ایالات متحده حرف آخر را در مورد همه چیز می‌زند، امریکایی‌ها تصمیم درستی گرفتند که آن‌ها را به آلبانی بیاورند.

وی در انتها می نویسد، منافقین از سوی اسرائیل و برخی از عناصر دولت پنهان در امریکا به عنوان ابزاری برای ایجاد اختلال در روابط میان ایران و اروپا مورد استفاده قرار می گیرد.

نظرات روبرت فانتینا جالب توجه است. برخی از دلایلی که در این مقاله به آن ها اشاره شده، مشابه نظرات اولسی جازخی است. با این تفاوت که وی دو موضوع “توافق هسته ای” و “ایجاد اختلال در روابط میان ایران و اروپا” را نیز اضافه می نماید. علاوه بر این دو محقق آلبانیایی، افراد دیگری نیز در خصوص این موضوع اظهارنظر نموده اند.

دکتر زیاد بجیروویچ، مدیر انستیتو بین المللی مطالعات بالکان و خاورمیانه در لیوبلیانا، پایتخت اسلوونی، نقش امریکا در انتقال گروه تروریستی منافقین به آلبانی را غیرقابل انکار می داند، وی در این باره می گوید: آلبانی عضو ناتو است و ایران برای مقابله با این کشور خود را به خطر نخواهد انداخت. وی ادامه داد، آلبانی متحد قابل اتکایی برای ایالات متحده است. کاملا مطمئن هستم که بدون واسطه گری و یا نقش ایالات متحده امریکا، گروه تروریستی منافقین به آلبانی آورده نمی‌شدند. از نظر وی، آلبانی نیز از این میزبانی منافعی می برد. به این ترتیب، آلبانی نقش خود را در منطقه و روابط بین‌المللی و نیز موقعیت خود در مناسبات ایالات متحده و متحدین غربی‌اش را تقویت می‌نماید.[9]

محققان داخلی نیز با بسیاری از این نظرات هم عقیده هستند.

 مجید تفرشی[10]، پژوهشگر تاریخ، معتقد است، کشور آلبانی برای پذیرش منافین دلایل محکمی داشت. اول اینکه نیاز مالی داشت و از سوی منافقین به کشور آلبانی و سیاستمدارانش پول‌هایی، به صورت آشکار و پنهان و متعارف و غیرمتعارف، پرداخت می‌شد. دوم آنکه امریکایی‌ها به کشور آلبانی پول پرداخت کردند. و همینطور حمایت اروپاییان و اسرائیلی‌ها موجب این پذیرش شد. چرا که اسرائیلی‌ها بیشترین نفوذ را در آلبانی داشتند و دارند. این نفوذ و تطمیع کارکرد خود را داشت. و موجب شد که این گروه تروریستی را در کشور فقیر و فاسد خود بپذیرند.

 

نظرات محققان رسانه ای

علاوه بر اساتید دانشگاهی، روزنامه‌نگاران تحقیقی نیز سعی نمودند تا حضور منافقین در آلبانی را تحلیل نمایند.

آرون مرات، خبرنگار انگلیسی، در مقاله‌ای که در روزنامه گاردین در سال 2018 منتشر شد به بررسی گروه تروریستی منافقین پرداخت[11]، وی در این مقاله عنوان داشت، آلبانی مسلما اعضای منافقین را به دلایل بشردوستانه پذیرفته‌اند، اما رهبران این کشور همچنین می‌خواستند که از این فرصت برای جلب نظر دولت امریکا استفاده کنند؛ چرا که همه کشورهای اروپایی درخواست امریکا برای پذیرش آنها را رد کرده بودند. یکی از مقامات سابق دولت امریکا، دانیل بنجامین، در این باره گفت، آلبانی تنها کشوری بود که منافقین را پذیرفت.

در مقاله ای دیگر، پاتریک کینگزلی، خبرنگار گاردین، در گزارش منتشره خود در نیویورک تایمز[12] می نویسد، دیتمیر بوشاتی، وزیر امور خارجه آلبانی از 2013 تا 2019 بیان داشته که دولت آلبانی امید داشت مهمان‌نوازی‌اش می‌تواند روابط این کشور با واشنگتن را تقویت نماید.

ابی سپاهیو در مقاله‌‌ای منتشره در مجله تروریسم مانیتور[13] می‌نویسد، در سال 2013، دولت ایالات متحده از چندین کشور خواست تا پناهگاهی برای اعضای منافقین ایجاد نمایند. رومانی به عنوان مقصد دلخواه امریکا مطرح بود. اما تنها این کشور آلبانی بود که به این درخواست پاسخ مثبت داد؛ برای آنکه ادای دینی نسبت به حمایت ایالات متحده از این کشور در جنگ کوزوو نماید و همچنین از پیوستن آلبانی به اتحادیه اروپا و ناتو حمایت نماید. وی در ادامه نوشت، آلبانی در ابتدا با پذیرش دویست نفر از منافقین خلال سال‌های 2013 تا 2014 موافقت نمود. ایالات متحده و دولت آلبانی این توافق را گسترش دادند و این تعداد را به 500 تا 2000 نفر افزایش دادند. خلال تابستان 2016، بخش عمده‌ای از اعضای منافقین یعنی 1900 نفر تحت نظارت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل وارد تیرانا شدند. بخشی از توافق این کشور با ایالات متحده مبتنی بر توسعه برنامه‌های افراطی‌زدایی و بازپروری اعضای این گروه بود.

در گزارشی دیگر، بلن فرناندز، در مقاله منتشره در میدل‌ایست‌آی[14] می‌نویسد، اما چرا آلبانی؟ ساده بخواهیم بگوئیم، این امر برای یک قدرت برتر جهانی مشکل نیست که یک کشور کوچک و کاملا نادیده گرفته شده را که تا دهه 1990در صحنه جهانی در انزوا به سر می‌برد را وادار به کاری کند. کشوری که اکنون می‌خواهد آن زمان‌های از دست رفته را با خودشیرینی برای قدرت امپریالیستی جبران نماید.

 

کلام آخر

به هر حال، دلایل بسیاری برای علت‌یابی حضور گروه تروریستی منافقین در آلبانی بیان شد. برآیند تمام این اظهارات نقش بی‌بدیل امریکا در حمایت از این انتقال است. سالهاست که افکار عمومی جهانی به این نتیجه رسیده‌اند که امریکا بزرگترین حامی تروریسم در جهان می‌باشد و با تقسیم‌بندی تروریست‌ها به خوب و بد، یعنی خوب و بد برای منافع نظام سلطه جهانی، از آنها حمایت می‌نماید. چنین دیدگاهی حتی در اظهارات کاندیداهای ریاست جمهوری در امریکا مانند رابرت کندی نیز انعکاس یافته‌اند. آنها هم معتقد هستند، گروه‌های تروریستی مانند القاعده و داعش را امریکا ساخته و از آن حمایت می‌نماید.

اکنون هم حضور گروه تروریستی منافقین در آلبانی، با وساطت و دستور دولت ایالات متحده امریکا، و حمایت‌های برخی از کشورهای اروپایی از آن‌ها دلیلی واضح بر وجود این حمایت از تروریسم از سوی دولت امریکا است.

حال به خوبی مشخص می‌شود که سوال ابتدایی این نوشته تا چه میزان مهم و روشنگر بوده است. تمامی کارشناسان مسائل بین‌المللی به نقش اساسی ایالات متحده در انتقال گروه تروریستی منافقین به آلبانی اذعان دارند. این در حالی است که با وجود چنین آگاهی در میان محققان و افکار عمومی، دولت امریکا همچنان به حمایت خود از تروریسم ادامه می‌دهد. مسلما سودهای ناشی از برافروختن جنگ‌های بی‌پایان و فروش‌های سرسام‌آور تسلیحاتی مانع از مقابله جدی با تروریسم از سوی دولت امریکا می‌شود.

انجمن دفاع از قربانیان تروریسم از ابتدای تاسیس خود و در بیانیه‌های متعدد منتشره خود، بر این امر تاکید داشته که گروه‌های تروریستی ابزاری در دستان نظام سلطه هستند که برای آسیب رساندن به ملت‌های مستقل به کار گرفته می‌شوند. حضور گروه تروریستی منافقین یک نمونه آشکار از این حمایت پنهان است. اکنون و با تلاش دولت آلبانی در محدودسازی این گروه تروریستی باید منتظر باشیم و ببینیم دولت ایالات متحده چه نقش ضدبشری جدیدی برای این تروریست‌ها تعیین می‌نماید و از مهره خود در کدام زمین بازی استفاده می‌نماید.

 

 

[1] https://www.voanews.com/a/us-albania/3190311.html

 

[2] https://irannewsupdate.com/news/iranian-opposition/albanian-leaders-in-support-of-mek-pmoi/

 

[3] https://emerging-europe.com/news/albania-and-irans-dissident-mek-a-marriage-made-in-the-us/

 

[4] https://olsijazexhi.wordpress.com/2019/08/13/the-american-democratic-alternative-against-iran-is-helping-albania-slide-toward-authoritarianism/

 

[5] https://www.theguardian.com/news/2018/nov/09/mek-iran-revolution-regime-trump-rajavi

 

[6] https://www.tehrantimes.com/news/452136/MEK-was-not-embraced-but-imposed-on-Albania-in-2016-Albanian

[7] https://www.farsnews.ir/en/news/14000813000749/Olsi-Jazexhi-Wes-Israel-Using-MKO-Cner-Pliical-Islam

[8] https://terrorspring.com/the-mek-in-albania/

[9] https://emerging-europe.com/news/albania-and-irans-dissident-mek-a-marriage-made-in-the-us/

 

[10]   https://www.khabaronline.ir/news/1787341/%D8%A8%D8%A8%DB%8C%D9%86%DB%8C%D8%AF-%D9%BE%D8%B4%D8%AA-%D9%BE%D8%B1%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D9%82%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%81%D9%82%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D9%84%D9%88%DA%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B1%DB%8C%D8%B2%D8%B4-%D8%A7%D8%B9%D8%B6%D8%A7-%D8%AF%D8%B1

 

[11] https://www.theguardian.com/news/2018/nov/09/mek-iran-revolution-regime-trump-rajavi

 

[12] https://www.nytimes.com/2020/02/16/world/europe/iran-mek-albania.html

 

[13] https://jamestown.org/program/mek-in-albania-potential-implications-and-security-concerns-for-albania/

 

[14] https://www.middleeasteye.net/opinion/why-iranian-regime-change-cult-building-base-albania